Leesfragment: Doodziek en springlevend?

Info  Kijk!  Luisterfragment  Achterflap  Fragment  Recensies  Reacties

Koen en Pieke gaan in de wachtkamer zitten. Om de hoek, zodat je hen niet meteen kan zien. Er is niemand. Zijn ze de eersten of is er al iemand binnen? De dokter of zijn assistente zal hen zo wel komen halen.
‘Ik ben stikzenuwachtig’, zegt Pieke.
‘Ik ook.’
‘Zullen we gewoon maar weggaan?’
‘Nee, tuurlijk niet’, zegt Koen stoer. ‘Nu gaan we door.’
Pieke bijt op haar nagels. Ze slingert haar benen heen en weer, ze kunnen nét niet bij de grond. Heen en weer. Heen en weer. De stoel kraakt.
‘Ssst’, zegt Koen.
‘Au!’
‘Wat doe je?’
‘Heb weer in het roze gebeten. Het bloedt.’ Pieke steekt haar vinger in haar mond en zuigt erop.
‘Nu kun je echt naar de dokter’, lacht Koen.
‘Ja, leuk hoor, wat moet ik lachen’, zegt Pieke kattig.
‘Sorry.’
‘Duurt lang hè?’ zegt Pieke na een poos.
‘Hoe laat is het?’ vraagt Koen.
Pieke kijkt op haar horloge. ‘Tien voor negen. Hij moet nou wel opschieten anders ziet je moeder ons misschien.’
‘Hoelang wachten we nog? Vijf minuten?’
‘Dan komen we echt te laat op school’, zegt Pieke.
‘Nou ja, dit is belangrijker, toch?’
Pieke twijfelt nog steeds.
‘Zou de dokter naar een spoedgeval zijn?’ vraagt Koen zich hardop af.
Op de gang horen ze voetstappen. ‘Goedemorgen, mevrouw Witjes.’
‘Hallo, mevrouw Dapper.’
Koen en Pieke schrikken zich helemaal lam. Koens moeder is al op haar werk!
‘Wat nu?’ fluistert Koen.
‘Zie je nou dat het een slecht plan is!’ sist Pieke terug.
‘We moeten weg!’ zegt hij zachtjes.
Pieke knikt.
Stil staan ze op. Op hun tenen sluipen ze naar de deur van de wachtkamer. Koen voorop. Pieke vindt het doodeng en houdt Koens mouw vast. Zijn zool piept op het zeil. Ze houden hun adem in. Koen kijkt voorzichtig langs de deur. De gang is leeg. Hij kijkt om naar Pieke en steekt zijn duim omhoog. Hij legt zijn vinger tegen zijn mond. Ja hè hè, dat snapt Pieke ook wel, dat ze stil moet zijn. Voorzichtig sluipen ze naar de gang.
‘Wilt u koffie, mevrouw Witjes?’ klinkt het plotseling.
Koens moeder komt de gang in! Op weg naar de koffiemachine…
Nog net op tijd kunnen Pieke en Koen zich terugtrekken.
Pieke hijgt van schrik. Zou Anne hen gezien hebben? De voetstappen gaan voorbij. Gelukkig. Waarom moet Anne nu net koffie gaan halen? Wat een pech. Nu kunnen ze nooit ongezien uit het centrum ontsnappen. Koen buigt zich naar Pieke. Met zijn hand naast zijn mond fluistert hij in haar oor: ‘Ik heb een plan.’
Nee! Niet weer een plan, denkt Pieke.
Koen fluistert verder. ‘Loop jij naar de koffiemachine en hou mijn moeder aan de praat. Het is niet gek dat jij hier bent. Jij komt hier vaker. Dan loop ik snel naar de uitgang. Hopen dat mevrouw Witjes mij niet ziet.’
‘Maar…’, begint Pieke.
‘Weet jij wat beters soms?’
Dan haalt Pieke heel diep adem. Rechtop loopt ze de wachtkamer uit naar de koffiemachine ...

Piekes moeder belt vaak met de dokter. Té vaak?