Waarom trapt iedereen erin?
(N.b. als ik spreek over ziekte bij het slachtoffer,
moet u ook aan bijv. psychische ziekten denken)
Als bijvoorbeeld laboratoriumuitslagen niet kloppen en het hele ziektebeeld raar is, waarom trapt men er dan
in?
Wat je lijkt te zien is een ziek kind dat het ongeluk getroffen heeft dat er geen behandeling voor haar ziekte
is, waardoor het maar niet schijnt te kunnen genezen. De dokters staan voor een raadsel. Je denkt een perfecte,
lieve, bezorgde en zorgzame moeder te zien, die het kind geen seconde alleen laat en het bij al de medische
klachten bijstaat. Een sterke vrouw die uiterlijk kalm en onaangedaan lijkt, ze heeft zich goed leren houden. Je
denkt een moeder te zien die schijnbaar alles over heeft voor haar kind. Ze heeft zich heel erg verdiept in de
ziekte van haar kind om het beter te kunnen helpen. Ze is zo vaak in het ziekenhuis of bij de dokter dat het
medisch personeel op vertrouwde voet met haar komt te staan. Je ziet een moeder die geïnteresseerd is in de ziekte
van andere kinderen. Je ziet een doorzetter die als een behandeling niet aanslaat gewoon naar de volgende medische
specialist gaat die het kind misschien wel helpen kan. Het kind boft maar met zo´n moeder.
Dus waarom zou je twijfelen aan dit alles? Het lijkt paranoia, maar bij een Münchhausen by proxy-dader moet je
het bovenstaande verhaal als volgt lezen:
Wat je ziet is een ziek kind dat het ongeluk getroffen heeft een Münchhausen by proxy-moeder te hebben die een
ziekte voor haar kind verzonnen heeft. Het kind kán niet genezen, omdat de moeder het ziek houdt. De dokters staan
logischerwijs voor een raadsel, want het gaat om een ziekte met allerlei niet logische symptomen. Je ziet hier een
perfecte, gewetenloze en zorgvuldige leugenaar. Die het kind geen seconde alleen wil laten, omdat bedrog anders uit
zou kunnen komen en al die medische dingen zijn voor Münchhausen by proxy-daders juist de kick. Je ziet een moeder
die haar kind bij al de medische klachten bijstaat, om te kunnen manipuleren. Je ziet een sterke vrouw die niet
uiterlijk kalm en onaangedaan lijkt, maar het echt is. Het leed van haar kind interesseert haar niet, het gaat
alleen om haar eigen ziekelijke behoefte aan medische aandacht. Ze heeft goed leren liegen, bedriegen en
toneelspelen. Deze ware acteur heeft alles over voor zichzelf en gebruikt het kind daarbij als ding om dat te
bereiken. Ze heeft zich heel erg verdiept in de ziekte van haar kind om geloofwaardiger over te komen en de medici
beter om de tuin te kunnen leiden. Ze wil zo vaak mogelijk in het ziekenhuis zijn om haar kick te krijgen en is
zo´n goede actrice (die zelfs in tranen kan uitbarsten) dat ze dokters en het medisch personeel geheel inpalmt en
op vertrouwde voet met hen komt te staan. Je ziet een moeder die geïnteresseerd is in de ziekte van andere kinderen
om zodoende weer inspiratie voor haar eigen toneelstuk te krijgen. Je ziet een gewetenloze bedrieger die als ze de
indruk krijgt dat zij doorzien is, naar de volgende medische specialist gaat die het bedrog misschien niet
doorziet. Het kind heeft enorme pech met zo´n moeder.
Door dit bedrog trappen mensen erin. Want je wilt toch gewoon niet geloven dat een moeder dit haar kind aandoet?
Je kunt het je gewoon niet voorstellen dat een moeder zulke acties vooraf bedenkt. En mede daarom zit Münchhausen
by proxy nog steeds in de taboesfeer en is er nog veel geheimzinnigheid rondom dit verschijnsel.
Verder naar: 'waarom trappen artsen erin?'
|