2012
Bij-zonder! Van recent naar oud
voor nieuwste nieuwtjes, schrijf je in op de nieuwsbrief!
193. Solstice 2012
De vijfde Rooskleurig Het jaar is om gevlogen, toch heb ik het gevoel dat er erg veel is gebeurd. Een van
die dingen was het uitbrengen van de Rooskleurig, mijn nieuwsbrief.
En om de wintersolstice te vieren vindt u hier
de laatste Rooskleurig van 2012.
192.
21 december 2012
De wereld verging niet Hier in Frankrijk althans niet. Zijn jullie er in Nederland nog wel? Dit schreef
ik in de verhalenbundel 21 december 2012 – het aftellen is begonnen:
'Ook ik kan niet voorspellen wat er zal gebeuren op 21 december 2012. Wat ik hoop, is dat de Maya’s gelijk
hebben, dat onze wereld ophoudt te bestaan. Niet de wereldbol, maar de maatschappij in haar huidige vorm. Ik hoop
dat de mensheid een nieuwe weg inslaat. Dat vele vernieuwende inzichten leiden tot een nieuwe era. Een tijdperk
waarin het behoud van Moeder Aarde en respectvol omgaan met elkaar, dieren en de bronnen die we hebben, centraal
komt te staan.' Dit is een verandering die niet van de ene op de andere dag kan plaatsvinden, het is in
ieder geval niet op de 21e gebeurd, want disrespect is er nog steeds. Maar ik blijf hoopvol …
191. Begin december 2012
PlukPlanten voor als de Pleuris uitPreekt Mijn laatste publicatie van dit jaar. Ik heb een plantengidsje
gemaakt met daarin wilde planten en (on)kruiden die je kunt eten. Want wist je bijvoorbeeld dat je klaver kunt
eten? Of weegbree? Het boekje dankt zijn naam aan het feit dat het niet gebruikelijk is om onkruid te eten. Dat is
wel het laatste waar we ons toe wenden. Of niet? Misschien is het ook wel lekker en gezond.
Kijk voor meer info.
190.
November 2012
De tranen van de wassende maan Mijn verhaal van de eervolle vermelding voor het Azra-magazine is nu
gepubliceerd in dat tijdschrift. Wilt u mijn verhaal lezen, dan kunt u het tijdschrift bestellen bij www.azra-magazine.nl of bij uw
boekhandel.
189.
November 2012
Doodziek en springlevend, springlevend! Een spetterende opening voor een boekpresentatie maakte Romée
Belderbos met haar team, van mijn boek "Doodziek en springlevend?" (Naar een idee van Marlynn Belderbos.)
Romée Belderbos in de glanzende hoofdrol als hoofdpersonage Pieke.
Bram Leemeijer speelt stoer de held Koen.
De boze moeder wordt treffend gespeeld door Marlynn Belderbos.
René Belderbos zet Koens vader Tom neer,
Inge Jansen speelt Anne de moeder van Koen.
Maar de Oscarnominatie gaat naar Boris die op zeer natuurlijke wijze Basje de hond naspeelt.
Bekijk de trailer op deze
site
188. 19 november 2012
Roosipedia. En het is een feit! Ik sta op Wikipedia. Hoor ik er nu echt bij?
http://nl.wikipedia.org/wiki/Roos_Boum
187.
November 2012
Engels artikel over Mbp In september heb ik een interview gehad over Münchhausen by proxy, welke nu op
het Hope Network van Prachi S Vaish te lezen is.
186.
Oktober 2012
21 december 2012 – Het aftellen is begonnen Vergaat de wereld op 21-12 of niet. Of kan er überhaupt wat
gebeuren. 11 collega's en ik schreven verhalen over wat we dachten dat er kon gebeuren en uitgeverij PMA bundelde
dit in een verhalenbundel. De verhalenbundel begint met mijn verhaal "Don't blame it on the sunshine".
Klik hier voor de boektrailer
Klik hier voor meer info.
185.
Half oktober 2012
Wat een poespas! 2e druk Binnen drie maanden is de eerste druk van mijn vijfde boek, de reisroman "Zonder
poespas naar de tapas", zo goed als uitverkocht! Ik ben erg blij met alle enorm positieve reacties, het was dan ook
een hartstikke leuk project om gedaan te hebben.
De tweede druk rolde medio oktober van de persen en was vanaf dan in de bibliotheken beschikbaar. Wat een beetje
jammer was van de eerste druk, was dat bij sommige boeken de bladzijden hebben losgelaten. Uitgeverij Boekenbent
stelt een nieuw exemplaar beschikbaar voor elke gedupeerde.
Link naar poespas pagina.
184. Begin oktober 2012
Frankfurt maar dan zonder worst Binnen zes weken twee keer naar Nederland rijden is veel voor mij, maar
e.e.a. was niet anders te plannen, dus reed ik het eerste weekend weer naar het noorden. Op zondag had ik een
gesprek met een Italiaanse vertaalster voor de vertaling van Valse salie. Maandag was ik de hele dag op een lagere
school om voor zes groepen te vertellen over Doodziek en springlevend en over De mythe van Mellifera. Dinsdag heb
ik schrijfcollega's ontmoet en woensdag was ik op de Frankfurter Buchmesse waar ik afspraken had met agency's voor
de Duitse en Engelse uitgave van Valse salie. Behalve dat moet ik zeggen dat de Buchmesse een enorm imposant
gebeuren is. Het is zó groot dat je shuttle bussen van de ene naar de andere zaal kunt nemen! Als auteur moet je
gewoon een keer in dat Mekka geweest zijn. Een onvergetelijke ervaring.
183. 25 september 2012
De vierde Rooskleurig
182.
2 september 2012
Bijenfestival en een zielige teen met man Ik was aanwezig op het Bijenfestival georganiseerd door de
stichting Stuifmeel. Op deze dag werd er aandacht besteed aan het nijpende probleem van de verdwijnende honingbijen
en mijn boek "De mythe van Mellifera" over bijensterfte mocht daarop natuurlijk niet ontbreken.
Klik voor de rest van het verslag hieronder
+ Verslag
De organisatie had wat minder sponsors dan verwacht waardoor het festival een bescheiden uitstraling had. Desalniettemin heb ik een enorm gezellige dag gehad, mede doordat Aad en Pauline van Adrianomusica het feest kwamen opluisteren met hun muziek. Aangezien zij alle muziekgenres beheersen was er voor iedereen wel een favoriet nummer. Van Adrianomusica is de muziek achter de boektrailer van "Zonder poespas naar de tapas".
De andere reden dat het zo gezellig was, is dat veel lezers en vrienden de moeite hebben genomen me te komen opzoeken op het festival. Sommigen hadden er een rit van twee en een half uur enkele reis voor over, waardoor ik me bijzonder gevleid voelde. Iedereen superdank voor jullie hartelijke ondersteuning.
Maar goed dat ik die zondagmiddag nog niet wist wat ik op maandagochtend wel hoorde. Gelukkig maar, anders was ik die zondag gelijk naar huis gegaan. Ik had namelijk tegen mijn achterblijvende vriendje nog zó gezegd: 'Je mag géén gevaarlijke dingen in je eentje doen als ik er niet ben. Niet met de kettingzaag spelen, niet op ladders klimmen, geen hout met een bijl hakken, niets. Ik herhaal, GEEN GEVAARLIJKE DINGEN DOEN. Alleen maar achter je pc zitten.' En geloof me, zelfs dat is niet veilig, ik ken mijn vriendje.
Hij heeft ook bijna helemaal braaf naar me geluisterd, alleen wilde hij een autochassis van ruim 150 kilo in zijn eentje verplaatsen. Netjes had hij zijn veiligheidsschoenen aangetrokken (Draag altijd beschermenden kleding, zei een instructievideo ooit) en begon met tillen.
Om een lang verhaal kort te maken, moest hij het chassis even ergens op laten rusten en aangezien het "ietsjes" misging, besloot hij dat zware chassis dan maar op zijn werkschoenen met stalen neuzen te zetten. Goed plan, alleen kon hij nu niet meer bewegen. Echter, en dit kan alleen maar een man doen, trekt hij zijn voeten uit zijn schoenen om op zijn sokken, OP ZIJN SOKKEN (dat geloof je toch niet?), het chassis verder te verplaatsen. En ja, toen landde die 150 kilo staal op zijn voet.
Wilde hij de dokter bellen, had hij zijn leesbril niet bij de hand om het nummer te lezen. En om nu het hele huis onder te bloeden was ook weer zo wat. (Trouwens kloosterplavuizen bijten wit uit van bloed dat door katten wordt opgelikt. We hebben nu heel unieke, wit gestippelde patronen in de keuken) Dus dan maar 112 gebeld. In het Frans legde hij uit dat ze bij een wit huis met zwarte poort moesten zijn.
Ta-tuu-ta-tuu, brandweerauto kwam aanrijden (In Frankrijk is de brandweer de ambulance) en … reed gewoon ons huis voorbij, hup zo het bos in. Telefoon ging, de 112-dame. 'De brandweer kan uw huis niet vinden. (Hoe moeilijk kan het zijn in een dorp waar maar 4 huizen staan, waarvan er maar 3 bewoond zijn) Als u de brandweer voorbij hoort komen, moet u het even zeggen. Wat zegt u, zijn ze al langs gereden? Ze zijn op zoek naar een witte poort. Wat zegt u? O wit huis, zwarte poort. Jaja.' Zal je met een hartaanval of nog erger daar liggen te wachten op je redders.
Goed, brandweer klimt over het hek wat per ongeluk nog op slot zat, vriendje op brancard naar het ziekenhuis, de hele reutemeteut, gelukkig niets gebroken, wel zowat zijn halve teen eraf. In het ziekenhuis wilden ze hem nog bijna een oor aannaaien i.p.v. zijn teen, en toen hij dat niet wilde, vond de chirurg hem snel op zijn teentjes getrapt, afijn, toen werd alles er weer aangenaaid onder drie verdovingen die niet werkten, maar dat hoorde ik allemaal maandagochtend pas.
Dus ik z.s.m. erna naar huis naar de zielige teen met man. Ergens op de snelweg tussen Parijs en Orléans hoorde ik een doffe "PLOP", gevolgd door "flubberdeflubberdeflubber", gevold door een hard "brrrrrrrrrrrrrr" waarvan de trilling tot in mijn stuur te voelen was en ik gelijk een RSI-arm kreeg. Gelukkig was er een vluchthaventje nabij.
Het verplichte a-modieuze gele veiligheidsvestje aan, rondje auto, jawel, klapband linksachter. Tuurlijk, waarom ook niet. Bij die teen met man waar ik me zorgen om maakte en een lange file die ik net gehad had, kon dit er ook nog wel bij.
Ik wist meteen al dat ík die band niet ging vervangen natuurlijk. Ik weet best hoe dat moet, maar die wielmoeren krijg ik vanzelfsprekend niet los. Gelukkig stond er een bord dat het eerstvolgende benzinestation nog maar 1km was. Uiteraard moet je met een lekke band niet doorrijden, dit om je velg te sparen, maar om me nu voor heel veel geld, (dat je maar weer terug moet zien te krijgen van de verzekering) naar een garage te laten slepen, is ook weer zowat. Een ANWB die je band op de snelweg komt vervangen, kennen ze in Frankrijk niet.
Knipperend reed ik stapvoets door naar het servicestation, wat me nog wat peentjes zweet kostte omdat de vluchtstrook akelig smal werd bij een brug en er bij de afrit naar het benzinestation auto's me achterop kwamen met een zo'n 100km per uur. Gelukkig ging alles nét goed toen een grote vrachtwagencombi hard in de remmen moest.
Hij bracht me wel op een idee. Ik hobbelde door. Niet naar de auto-P, maar naar de vrachtwagen-P. Het was rond halftwee dus les routiers zouden veelal aan de lunch zitten. Inderdaad werd een picknicktafel bezet door stoere mannen. Ik lachte al vriendelijk naar ze, ik had mijn slachtoffers gevonden. Uit de auto gestapt keek ik eens quasidom naar mijn wiel, haalde mijn clip uit mijn haar, even loszwaaien dat haar en hop … er kwamen vier dappere heren aanRENNEN. Ja echt! Heerlijk om niet feministisch te zijn.
Ik mijn hele achterbak uitgeruimd, ik had namelijk tientallen kilo's veganistische drop zonder varken erin over de grens gesmokkeld, en de heren mijn krik en krikslinger gegeven. Was al heel trots dat ik wist waar die lagen in de auto. Echter waar mijn reserveband verstopt zat, had ik niet zo gauw antwoord op, maar de mannen hadden hem zo gevonden.
Toen ging man 1 de auto opkrikken. En heus de krik ging wel omhoog, maar de auto niet. Man 2 nam poolshoogte en toen bleek de krik dwars door mijn auto heen te gaan. Eh, ja, hij is wel bijna 30 jaar oud. Beetje verroest misschien? Dan maar de krik onder de trekhaak, lukte niet. Een andere krik uit de wagen van man 3 moest de oplossing bieden. Helaas die bleek te kort. Yes, size does matters. Man 4, de stoerste vrachtwagenchauffeur haalde zijn krik uit zijn wagen. Een joekel! En toen paste die krik niet onder het autootje. Ja, te lang is ook niet goed. Goede raad was niet zo duur, vier mannen tilden mijn totootje op en ik schoof de krik onder de trekhaak.
Behalve dat een van de heren nog akelig met zijn vinger klem kwam te zitten, en ook hij een bloedspoor achterliet, zat toen de reserveband er met een paar minuten onder. Mijn vertrouwen in de medemens steeg weer met sprongen. Waarmee ik mijn redders hartelijk dankte, maar het aangeboden drankje in het restaurant sloegen ze vriendelijk af. En zo kon ik snel weer door naar de zielige teen met man.
181. 1 september 2012
Eervolle vermelding in Azra Magazine Mijn verhaal: "De tranen van de wassende maan" heeft met een
eervolle vermelding de tweede plaats gekregen in de literaire schrijfwedstrijd van het Azra Magazine. Van de 64
inzenders werden zes auteurs genomineerd. Een spannende tijd brak aan die eindigde met de uitreiking van de prijzen
op de literatuurbeurs Manuscripta op 1 september in Amsterdam. "De tranen van de wassende maan" gaat over de
slachting door de Waffen-SS op 10 juni 1944 van onschuldige burgers in Oradour-sur-Glane. Thema van dat verhaal is
onmenselijkheid.
180. September 2012
Fantastisch interview In het papieren magazine Pure Fantasy stond in nr 26 een fantastisch interview.
Alex de Jong, (fantasy-)auteur en uitgever, praatte met mij over "De mythe van Mellifera". In een gesprek van acht
pagina's hebben we het onder andere over schrijfpassie. Hieronder kunt u klikken op de foto om het hele interview te lezen.
179. Augustus 2012
Salon du livres In augustus heb ik voor het eerst van mijn leven deelgenomen aan een "Salon du livres".
Een boekendag. In Frankrijk blijken, zeker in de zomer, op bijna alle weekdagen en ook in het weekend, dergelijke
boekendagen te zijn. Auteurs gaan massaal op tournee en ontmoeten zo hun lezers. Ik was blij verrast dat de
organisatie van een nabijgelegen stad mij uitnodigde om aanwezig te zijn. Dat ik niet in het Frans vertaald ben,
vonden ze geen enkel probleem. Er werden nog meer buitenlandse auteurs uitgenodigd en zo zou het een (bescheiden)
internationale Salon du livres worden.
Voor foto's en de rest van het verslagje klik hier
178. 22 juli 2012
Successtory. Waar is de bloossmiley? Waren er in mei in een interview door Evelien van Steenis al dertien
vragen met een S aan mij gesteld, een paar maanden later werd ik geïnterviewd door haar collega Anoushka Rood. Dit
keer voor de rubriek Successtory. In dit interview weer eens heel andere vragen dan in andere interviews.
Lees hier het volledige artikel De S van succes in the Sword
177.
20 juli 2012
Veel poespas rondom Zonder poespas naar de tapas
En het had heel wat voeten in de aarde, maar dan toch in de derde week van juli verscheen mijn vijfde boek, een
reisroman: “Zonder poespas naar de tapas”. Voorzien van diverse QR-codes voor leuke extra's en met 200 foto's
bewerkt door Chantal Huijbregts.
Klik op de kaft van Poespas om direct naar de boekpagina te gaan.
176.
22 juni 2012
Gastcolumn op Magic tales
Ik antwoord mijn vriendin, moeder van drie opgroeiende kinderen die informeert naar mijn boek “De mythe van
Mellifera”: 'Nee, geen autobiografie dit keer. Het is een fantasy.' 'O. Met van die zwaarden en zo, en
vechten, en rare wezens?' is het wat teleurgestelde commentaar. Ik antwoord met een wedervraag: 'Heb je
Harry Potter gezien?' 'O ja, héérlijk! Ik heb ze allemaal gezien én gelezen.' Ik laat een
veelbetekenende stilte vallen, totdat het kwartje valt.
Lees mijn gastcolumn op Magic Tales over het ontstaan van het boek “De mythe van Mellifera”.
175.
20 juni 2012
Een nieuwe nieuwsbrief
Het is een drukke boel dit jaar. Fijn om te zien dat zoveel enthousiaste reacties komten op de updates via alweer
de derde Rooskleurig.
174.
14 juni 2012
Verkassen naar Frankrijk, kan!
Ook mijn anekdotische emigratieroman “Du vin, du pain, du... pindakaas?” wordt na vier jaar nog steeds gewaardeerd.
Op IkPromoot! schreef redacteur René Belderbos een prachtige uitgebreide recensie. Een quote:
“Velen gingen Roos en haar partner voor naar Frankrijk. Ook velen schreven hierover een boek, maar nog niet
eerder werd dat op zo’n manier gedaan dat het lijkt alsof het een streekroman is van het Franse platteland die vol
fantasie tot stand is gekomen”
Lees verder op de site van IkPromoot.nl
173.
eind mei 2012
Slippertje? Smoesje?
Op de site van the S-Word werd mij door journaliste Evelien van Steenis gevraagd bij dertien woorden met een s,
bijvoorbeeld Spannend, Slippertje, Schaamteloos, Smoesje een onmiddellijke associatie te geven. Wilt u weten of ik
ooit wel eens een slippertje heb gemaakt of wat ik voor smoesjes gebruik? Lees dan www.thesword.nl/interview-roos-boum.
172.
mei 2012
Een ziek kind als pion
In het blad “Kind en Ziekenhuis” verscheen een artikel door Alice Broeksma waaraan ik mijn medewerking heb
verleend. Tekst van het artikel is op verzoek beschikbaar.
171.
16 april 2012
Daverend stuk over Valse salie!
Dr. K.J. Mulderij, pedagoog heeft een zeer inzichtelijk stuk geschreven over mijn debuutroman “Valse salie” en de
kinderversie ervan: “Doodziek en springlevend?” Een quote:
“Beide publicaties geven erg veel informatie over Mbp en het
herkennen daarvan. Tegelijkertijd krijgt de lezer een fascinerend beeld van de overlevingsstrategieën en kracht van
een kind als Roos. In het bijzonder valt daarbij op hoe troostvol dieren in het leven van een kind kunnen zijn. De
boeken zijn dan ook van groot belang voor iedereen die met kinderen en jongeren werkt in welke hoedanigheid dan
ook!” De gehele indrukwekkende recensie kun je hier lezen.
170.
12 april 2012
Pocket Valse salie in de winkels Ik ben beretrots dat mijn boek “Valse salie” na al die jaren
nog steeds mag bijdragen aan bewustwording in zake kindermishandeling door Münchhausen by proxy. Dat de mensen er
nog steeds over willen lezen, blijkt dat het boek een doorstart maakt als pocketversie door uitgeverij
Zilverpockets en nu overal in de winkels verkrijgbaar is!
169. 10 april 2012
Column in de Natura In de Natura nr 2 van jaargang 109, is mijn column van mijn eerste
bijenschep-ervaring gepubliceerd. Ik hoop belangstelling voor de bijen te wekken met dit verhaal. Ik ben zeer
content met het uiteindelijke resultaat, de mooie opmaak en ook de samenwerking met redactrice Caroline Elffrich
was zeer plezierig.
Klik op onderstaande afbeeldingen voor een PDF-versie.
168. 21 maart 2012
Een zwarte dag Een dag na het verschijnen van de derde Rooskleurig had het een mooie eerste
lentedag moeten zijn. Het werd helaas een rampdag.
Lees hier deel twee van het macaroni-hondje.
167. 15 maart 2012
De Rooskleurig Eind maart verscheen de tweede Rooskleurig, een nieuwsbrief waarvoor meer dan honderd mensen zich al
ingeschreven hebben via mijn site.
166.
1 maart 2012
De schrijver beschreven. Op de site van een collega-auteur worden schrijvers geïnterviewd. Weer
een heel andere insteek wat betreft de vragen en ook aan mij werden in een interview wat vragen gesteld.
boekengek.com/schrijvers-roos-boum.html
165.
22 februari 2012
Interview Fantasyboeken.org Voor een zeer goed geslaagd interview over De mythe van Mellifera,
zie www.fantasyboeken.org interviews -> auteurs -> bij de B van Boum, Roos. (Nu nog
voorpaginanieuws)
164.
15 februari 2012
Eco-romancier zet zich in voor bijenbehoud ...
... kopte het papieren tijdschrift "De Nieuwe Liefde" waar in de rubriek: “Met de moed der hoop, Signalen van
onverbeterlijke wereldverbeteraars” een leuk stukje verscheen.
163.
6 februari 2012
Transistion Town Radio interview
Ik had een gezellig interview met Jan Schenk van
Transition Town Radio over het uitsterven van de
honingbijen en over mijn laatste boek De mythe van Mellifera.
162.
30 januari 2012
De Rooskleurig
Eind januari verscheen mijn eerste Rooskleurig, een nieuwsbrief waarvoor
meer dan honderd mensen zich al ingeschreven hebben via mijn site.
161.
26 januari 2012
Interactief boek Precies op tijd heb ik een manuscript voor een jeugdboek afgerond. Het is een
spannend, interactief boek geworden, waarin ik samen met jeugdige proeflezers Emil, Marlynn, Romée en Sophie
wereldverbeterende plannen heb gelanceerd. Ik had hiervoor een strakke tijdsplanning, aangezien ik dit boek wilde
laten deelnemen aan een manuscriptenwedstrijd. Deadline gehaald, alhoewel het versturen van het manuscript nog wel
wat voeten in de aarde had.
Hier heb ik beschreven hoe dat ging -> De grote doos.
Een enerverende tijd van wachten op de wedstrijduitslag is nu aangebroken, maar die uitslag hoor ik pas over een
heel aantal maanden.
160.
24 januari 2012
Michael Berg, Esther Verhoef, Adriaan van Dis, Ilja Gort en … Roos Boum? Wat hebben deze auteurs
gemeen? Frankrijk! Collega-auteur Caspar Visser 't Hooft vroeg mij of ik op zijn site www.SchrijverInFrankrijk.nl als gastschrijver wilde optreden. Nou en of! Of moet ik
zeggen, parbleu! Je zult je toch mogen scharen in die rij schrijvers! Met veel plezier schreef ik:
Het macaronihondje.
159..
15 januari 2012
De Natura.
In een blad dat al 109 jaar lang de lezers vertelt over alles wat de natuur aangaat, stond een recensie over De mythe van Mellifera. Daar was ik natuurlijk erg blij
mee.
158. 6 januari 2012
Federaal Imkersblad België
Ik ben erg blij met het gepubliceerde artikel in het blad van F.I.
Het is ook te downloaden als een pdf door op de afbeeldingen te klikken.
157. 1 januari 2012
Een bij-zonder begin van 2012!
Al vanaf september vorig jaar was ik ingelicht dat 2012 uitgeroepen zou worden tot het jaar van de bij, maar dit
mocht nog niet openbaar gemaakt worden. Vandaar dat ik een hoop verbaasde reacties heb gekregen over het feit dat
ik "zomaar ineens" op 1 januari op de radio bij Vara's Vroege Vogels te beluisteren was. Het was dus niet "ineens"
en zeker niet "zomaar". Er is veel voorbereiding aan voorafgegaan en vooral hier in Frankrijk. Want om op 1 januari
in Nederland te kunnen zijn, is er "wat" (understatement) voorbereiding nodig om onze 22 huisgenootjes goed
verzorgd achter te laten, want het is hier net een dierenbejaardentehuis. We hebben oude eenden, nee, niet van die
auto's, maar echte met flappoten en vleugels. We hebben een manke hoogbejaarde kip, een oud hondje (deze zomer
gevonden) dat niet zindelijk meer is, een andere gevonden hond met een gebruiksaanwijzing dikker dan die van het
demonteren in de goede volgorde van de Eiffeltoren, een kreupel paard van 24 jaar dat een deken op moet, een kat
met epilepsie, een andere kat met nierziekte, en nee, ik heb geen Münchhausen by dier.
Dus veel voorbereidingen, zeker toen een dag van te voren bleek dat we door technische toestanden niet zoals
gepland met de kampeerbus konden gaan, waardoor we een aantal honden niet mee konden nemen. In allerijl een beroep
mogen doen op nog meer lieve vrienden en door drie oppasteams die bij toerbeurt de dieren kwamen verzorgen, konden
we de 30e met de auto vertrekken, na, minor detail, in allerhaast de remmen gerepareerd te hebben.
Op 31 december hebben we sinds elf jaar weer eens in Nederland oud en nieuw gevierd. Een hele vreemde gewaarwording
om van het doodstille Franse platteland, waar het geen traditie is om vuurwerk af te steken op deze dag, te
belanden in letterlijk (vuurwerk)bomvol Nederland. Na een jaar de familie weer eens te zien, was erg gezellig en de
Franse champagne vloeide rijkelijk.
Misschien iets te rijkelijk want het viel niet mee om daarna op de eerste januari om 8.00 bij de studio in
Hilversum te zijn. Wij redden het precies op tijd, maar toen wilden slagbomen en pasjes voor deuren niet meewerken,
waardoor we toch nog laat op de afdeling arriveerden. Grappig dat ik daar een aantal jaar geleden op dezelfde
afdeling geweest ben bij "Met het oog op morgen". Op de afdeling kennisgemaakt met de technische mensen en
medesprekers, Jaap Molenaar van de Bijenstichting en Els Voorbij, imker en strenge honingkeurmeesteres. Om 8.20
mochten we de opnameruimte in en vanaf dat moment kon eindelijk het stilzwijgen over "Het jaar van de bij",
doorbroken worden. Janine Abbring kondigde "Het jaar van de bij" aan en interviewde ons drieën over de dreigende
bijensterfte, honingsoorten en natuurlijk mijn nieuwste spannende boek "De mythe van Mellifera" dat geheel over de
bijensterfte gaat!
Meteen na de uitzending naar Frankrijk vertrokken. Nog even aangewipt, twee straten van de studio af, bij Siebrenna
de Kraaij de ontwerpster van de kaft van mijn debuutroman, om een nieuwe wereldbewoner te bewonderen. Wilden we
echt geen koffie? Nee, dank, erg lief, maar we rijden gelijk terug naar Frankrijk, waar we inderdaad om 20.30 weer
thuis waren bij alle huisgenootjes, die zich volgens de oppassers keurig gedragen hadden.
Al met al een vliegende start van 2012, nu maar hopen dat door alle gezamenlijke inspanningen de bijen ook mogen
blijven vliegen in 2012!
Klik hier om mijn aandeel in het radioprogramma te beluisteren
Ga terug in de tijd naar 2011
Ga verder in de tijd naar 2013
|