Frequently Asked Questions
+ Heb ik altijd willen schrijven?
Ik heb dat tot voor kort nooit gerealiseerd, maar… ja. Altijd met lettertjes, dagboeken, artikelen schrijven bezig geweest en diverse keren boeken gestart maar niet afgemaakt. Zelfs op mijn elfde ben ik een boek begonnen.
+ Hoe schrijf ik mijn boeken?
Ideeën te over altijd. Die noteer ik op blaadjes, die ik als ik geluk heb terugvind en in de pc kan verwerken. Ideeën rijpen continue in mijn hoofd, ik stel ze bij, herkauw ze en verwerk ze. Vaak is er één idee bij dat de boventoon voert en per se eruit wil. Dan begin ik gewoon met typen om dat eruit te laten komen. Meestal komt het laatste hoofdstuk het eerste op papier te staan! De “plot” dus eigenlijk. Gedurende dit eerste proces stromen de gedachten constant. Vooral als ik autorijd kan ik niet stoppen met denken. Autorijden of gereden worden vind ik heerlijk en dus al rijdend komen de brainwaves. Met een memorecordertje “noteer” ik ze dan. Als de losse flarden op “papier” staan, dan ga ik research doen om dingen te onderbouwen en aan te vullen. Kan via internet of echte bezoekjes aan iets zijn. Een opbouw van het verhaal komt vaak pas later als ik stukken verschuif. Gedurende het schrijven krijg ik telkens invallen, die wonder boven wonder altijd precies op zijn plek lijken te vallen. Ik lees altijd voor ik de dag met schrijven begin, wat ik de voorgaande dag geschreven heb. Schrappen, herschrijven en corrigeren is dan het eerste wat ik doe.
+ Beschouw ik mezelf als schrijver?
Inmiddels toch wel. Met slechts alleen mijn eerste boek niet. Met het tweede boek begon er wat te kriebelen. Met het derde boek gingen anderen me schrijver noemen. En nu met mijn vierde en verdere boeken ben ik het wel met hen eens. Ik ben echter een hobbyschrijver. Ik hoef er niet van te leven en ben dus geen zogenaamde “broodschrijver”. Ik schrijf enkel en alleen wat ik zelf leuk vind. Ik wil graag zoveel mogelijk genres proberen en me daarin uitleven.
+ Welke boeken of schrijvers inspireren mij?
Ik lees nu niet zo veel meer. Komt omdat ik hier geen Nederlandstalige boeken kan kopen en laten opsturen is duur. Het komt goed uit dat ik niet zoveel meer lees. Ik heb het gevoel dat als ik ander werk tussen mijn eigen schrijven in lees dat ik daardoor beïnvloed kan worden. Ik lees dus alleen als ik niet met een schrijfproject bezig ben. Wat ik dan lees heeft niets met mijn eigen tot nu toe geschreven werken te maken. Ik lees de kaskrakers die iedereen dan leest en voornamelijk dan thrillers. Kate Mosse vind ik erg fijn lezen. Dan Browns eerste boeken waren ook fijn. Ludlum en Nicci French lees ik ook graag. Thrillers dus.
+ Hoe lang “doe” ik over een boek?
Het daadwerkelijke schrijven zelf is meestal in een paar maanden gebeurd. Dan komt het proces van herlezen en aanscherpen. Nadat ik het manuscript terugkrijg van proeflezers, heb ik meestal weer een paar weken werk nodig om alles te verwerken in het boek. In totaal zal het hele avontuur een half jaar in beslag nemen. Daarna gaat het naar de uitgevers. Afhankelijk van hoe zij in hun uitgeefcapaciteit zitten kan het tot twee jaar duren voor een boek uitkomt. Stel dat het uitgeven snel gaat, dan is een boek van idee tot de boekenwinkel bij mij binnen een jaar klaar.
+ Hoe autobiografisch zijn mijn boeken?
"Valse salie" en "Pindakaas" zijn autobiografieën. Alles wat in de boeken staat is werkelijk gebeurd. 99% heb ik zelf meegemaakt. Soms heb ik dit vermengd met gebeurtenissen die anderen zijn overkomen om volledig te kunnen zijn. Personages zijn vaak een mengelmoes van meerdere personen in één. Namen, steden, data zijn gefingeerd om de privacy van die mensen te beschermen. "Zonder poespas naar de tapas" is geheel autobiografisch en omdat het een reisroman is, zijn steden uiteraard niet gefingeerd. Ook in "Doodziek en springlevend?" zitten veel autobiografische elementen. Net als in mijn "De mythe van Mellifera". Hoewel daarbij uiteraard wel duidelijk is wat wel en niet mij kan zijn overkomen. Ik kan namelijk niet vliegen.
Dus ik denk dat een schrijver altijd wel wat van zichzelf terugvindt in zijn eigen boeken.
+ Ga ik een vervolg op “pindakaas” schrijven?
Een veelgestelde vraag. Wie weet. Moeten we eerst weer veel grappige en ontroerende dingen hier meemaken.
+ Wie lezen mijn boeken?
Omdat mijn boeken zo verschillen, is dat niet onder een noemer te scharen. Ik heb de boeken ook voor verschillende groepen mensen geschreven. "Valse salie" wordt voornamelijk door vrouwen en/of hulpverleners gelezen. "Doodziek en springlevend?" schreef ik uiteraard voor kids, maar ook volwassenen lezen het. "Du vin, du pain, du… pindakaas?" wordt door een heel breed publiek gelezen. Frankrijkfans, liefhebbers van autobiografieën, en veel lezers van Valse salie lezen dit boek ook. "De mythe van Mellifera", wordt door liefhebbers van fabels gelezen. Maar ook door natuurliefhebbers en maatschappijkritische lezers. De jongste lezers zijn veertien. "Zonder poespas naar de tapas" zal natuurlijk vooral liefhebbers van reismemoires aanspreken. "Dode mannen moorden niet" is voor iedereen die van spanning en detective puzzels houdt.
+ Wat doe ik nog meer met lettertjes?
In oktober 2010 ben ik gevraagd redacteur bij het nieuwe tijdschrift "Pure Thrillers" te worden. Een erebaan die ik graag heb geaccepteerd. Ik lees al veel boeken en verhalen voor collega-auteurs proef en redactie doen van thrillerverhalen sluit hier mooi op aan. Ik heb gejureerd voor de PTA en ben schrijfcoach geweest voor de castlefest bookaward. Meer kan ik niet met lettertjes bezig zijn!
+ Ben ik al met een volgend boekproject bezig?
Ik heb voorlopig nog zo’n zes ideeën voor boeken liggen. Drie ervan was ik al ver in gevorderd en ga ik weer oppakken. Maar laat ik maar met eentje beginnen…
+ Waarom staat er nergens een foto van mijn gezicht?
Nou, er staan heel wat foto's van mij verspreid over het internet. Echter op maar weinige daarvan staat mijn gezicht. En als mijn gezicht erop staat dan ben ik "vermomd". Dat heeft te maken met mijn debuutroman. Door niet herkenbaar in de media te komen, bescherm ik de identiteit van de personen beschreven in dat boek.
+ Wat doe je naast het schrijven?
Onder de menukeuze Dieren hierboven in de balk bij Roos, kun je zien dat ik veel tijd met mijn dieren doorbreng.
Daarnaast ben ik bezig met het maken van "Negatieve Kunst", voor foto's daarover klik in de menubalk onder Roos.
+ Word je van schrijven rijk?
Mwah, alleen als je bestsellers schrijft, zou je miljonair kunnen worden, maar ik geloof ooit gelezen te hebben dat dat minder dan 10 Nederlanders zijn, die dat gelukt is. Echt helemaal van romans schrijven kunnen leven, is maar weinig auteurs in NL gegund. Als je meerdere boeken per jaar uitbrengt en ze liggen goed in de markt dan kun je van de bibliotheekinkomsten en royalty's een leuk centje verdienen, richting 10.000 euro en meer. Als je zoals ondergetekende af en toe een roman uitbrengt, dan kom je daar niet aan. Ik verdien gemiddeld per jaar zo'n 2000 euro aan schrijfwerkzaamheden. Dan kun je wel nagaan dat een auteur niet zo veel verdient. Per boek krijgt een auteur tussen de 1 à 2 euro bruto. Daar staat minstens een half jaar hard werken tegenover. That's all folks. Voor mij is schrijven dus een hobby waar ik een zakcentje mee verdien.
| 