Biografie

De naam Roos:
De roos is van oudsher gebruikt om kwalen te genezen. De Griekse dichteres Sappho noemde de plant de ‘Koningin der bloemen’. De roos kreeg zo’n mystieke betekenis omdat de oorspronkelijke bloem vijf kroonbladeren heeft. Alchemisten vonden het getal vijf de quinta essentia, in het Nederlands ‘kwintessens’; het wezenlijke naast de vier elementen: aarde, water, lucht en vuur. Zij zagen de ontwikkeling van deze bloem als een beeld voor innerlijke groei. 

Tja, alles wat u over Roos Boum weten wilt, staat in haar autobiografieën. Roos Boum is geboren in 1963. Roos Boum, ik dus, ja schrikt u niet… ik schrijf dit gewoon zelf. Net zoals overigens alle auteurs dat zelf schrijven, maar je moet altijd over jezelf schrijven alsof iemand anders het geschreven heeft, dat hoort zo. Staat “echter” of zo. Nou vind ik dat flauwekul, dus beginnen we even overnieuw:

Alles wat u over me wilt weten, staat in mijn autobiografieën. Nou ja, bijna alles. Maar vooruit, laat ik nog eens wat dingen vertellen die niet in die boeken staan. Ik ben dus geboren in 1963. Ik heb de havo geprobeerd en veel opleidingen gevolgd. Ik ben tot 2000 trainer in de paardensport en woonconsulente bij een woningbouwvereniging geweest. Hierna ben ik naar Zuid-Frankrijk geëmigreerd om 'back to basics' te gaan. Ik leef in alle rust op een boerderijtje samen met mijn soulmaatje en zo'n 21 dieren.

Hier in Frankrijk heb ik vanaf 2006 de rust gevonden om de boeken te schrijven die al zo'n lange tijd in mijn hoofd zaten en eruit wilden. Daarbij was ik in 2011 redacteur voor het tijdschrift "Pure Thrillers"; Jurylid van de PTA; en schrijfcoach voor de fantasymanuscriptenwedstrijd van Castlefest/Pure Fantasy. Erebaantjes die bij het proeflezen/redigeren dat ik al voor collega-auteurs doe, prima aansloten.

Hoe ziet een Roos-Boum-dag eruit? De wekker gaat bij ons niet, mijn bioritme vertelt me wanneer het tijd is. Ergens tussen 5 en 8 uur. Ik geef mijn vent een kusje en sta op. Aan mijn toilet maken besteed ik zo min mogelijk tijd. Ik ben een no-nonsense tiepje, dus lekker makkelijk, hooguit een streepje eyeliner en een haarband in voor het gemak. Ik trek oude kleren aan. Zwervers zien er vaak beter gekleed uit.

Eerst laat ik mijn honden uit en voer ik de buitendieren. Daarna krijgen mijn inmiddels steen en been klagende katten eten, vervolgens de honden en dan krijgt de houtkachel te eten. In de winter dan. Dan zit ik beneden in mijn schommelstoel te werken met uitzicht op de bergen in de verte. In de zomer zit ik in mijn werkkamer en heb ik uitzicht op het bos.

Vervolgens maak ik een bakkie thee, koffie lust ik niet. Maar thee maak ik wel via het koffiezetapparaat. Mooi compromis toch? En nee, ik heb niet zo’n koffieding met pads. Vind ik veel te duur en ik laat me niet in een hoek duwen waar ik niet in wil zitten. Ik hou niet van keukenheisadingen. En al die toeters en bellen moet je ook allemaal schoonhouden en opbergen. Ik hou ook niet van huishouden en schoonmaken namelijk. Het enige wat ik aan keukenluxe heb is een vaatwasser en vriendlief heeft een sinaasappelpers en een broodbakmachine. Verder hebben we geen keukenapparaten. Geen magno, geen keukenmachine, geen pureerstaaf, geen tosti-ijzer, geen pasta- of ijsmachine niets. Zelfs geen vriezer! Al die poespas. En nee, dingen als crème fraîche gebruik ik ook niet. Gewoon een lik soja is net zo lekker en nog minder vet ook.

Waar was ik? O ja, bij de ochtendthee. Daarna open ik mijn mail. Ik beantwoord zoveel mogelijk mail zelf, indien ik het niet red, schakel ik hulp in van mijn grootste fans die me helpen met beantwoorden van de mails.
Inmiddels is manlief ook, half, wakker en ontbijten we saam. Hij perst sinaasappeltjes voor ons uit. Ik ontbijt met de kat op schoot. Daarna schrijf ik, in alle rust en stilte en zonder muziek. Al naar gelang de inspiratie en andere dingen die rondom het huis gedaan moeten worden of kunstprojectjes, schrijf ik het liefst de hele dag, tot een uur of zes.

Inmiddels hebben we dan natuurlijk geluncht, en tussendoor met honden en katten gespeeld, gekroeld en gewandeld. Als ik schrijf verzamelen ze zich allemaal op en om me en moet ik bij het opstaan uit mijn stoel altijd enorm opletten geen pootjes, snuitjes of staarten te verpletteren. Ik verstook kilo’s wierrook om diverse van hun uitlaatgassen te verbloemen.

Rond zessen doe ik hetzelfde dierenrondje als in de ochtend en ’s avonds kook ik veganistisch, hoe heter hoe beter, en kwantiteit gaat bij manlief soms boven kwaliteit. Na het eten kijken we film of een documentaire. We hebben geen radio of tv, maar zijn wel filmgek en vinden docu's vaak inspirerend. Na de film een avondvoerronde langs de buiten dieren en met de honden uit. Voor het slapen gaan nog een zo moeilijk mogelijke sudoku, maar later dan een uur of twaalf wordt het zelden.

Dit is zo ongeveer een 24/7 Roos-Boum-week, want ook in de weekenden schrijf ik. Klinkt saai? Voor mij niet. Heerlijk relaxed kunnen doen waar ik zin in heb, is het grootste goed dat ik heb.