Münchhausen by proxy is
geen geestesziekte of
psychiatrisch ziektebeeld

 

Als je de voorbeelden leest dan denk je dat je te maken hebt met psychisch gestoorde mensen. Maar in tegenstelling tot het syndroom van Münchhausen (zonder proxy), waarbij de patiënten alleen zichzelf ziek maken, wordt Münchhausen by proxy niet beschouwd als een geestesziekte of een psychiatrisch ziektebeeld. Het sydroom is niet als zodanig opgenomen in de DSM -IV Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (Dit is een over de hele wereld door de gehele medische wetenschap erkend Amerikaans handboek voor diagnose en statistiek van alle psychische aandoeningen) Het is wel opgenomen vanuit het perspectief van de pleger 300.19 ‘De nagebootste stoornis NAO’. De nagebootste stoornis bij volmacht / by proxy valt hieronder. Nagebootste stoornis is factitious disorder in het Engels.

Mbp is de naam voor de handelingsdaad, net zoals incest de naam is voor de daad. Incest kun je niet hebben, je kunt er niet aan lijden, je pleegt het. Bij incest spreken we van daders en slachtoffers. Mbp volgt dezelfde woordstructuur; Mbp kun je niet hebben, je kunt er niet aan lijden, je pleegt het. Bij Mbp spreken we ook van daders en slachtoffers.

Simpel gezegd; tegenwoordig wordt Mbp, MCA (Medical Child Abuse) genoemd dat de tegenhanger is van Sexual Child Abuse.

 

  • Mbp bestaat uit twee subdiagnoses:

  • de medische diagnose bij het kind: Pediatric Condition Falsification (PCF) valt onder kindermishandeling of Educational Condition Falsification (ECF)
  • de diagnose bij de ouder/verzorger: Factitious Disorder by Proxy (FDP)

 

Het syndroom van Münchhausen by proxy is antisociaal gedrag dat ontstaat uit een alles overheersende behoefte om aandacht.

 

In het Tijdschrift Kinder Mishandeling (TKM) december 2008 staat, een artikel met de uitleg van Jolande Schoonenberg, Vertrouwensarts Advies- en Meldpunt Kindermishandeling Amsterdam. (Werkgroep Richtlijn Munchausen by proxy Vertrouwensartsenvereniging.)

 

Samenvattend :

Tot nu toe werd deze vorm van kindermishandeling beschreven als het Münchausen by Proxy Syndroom (MBPS). Tegenwoordig is ook Medical Child Abuse (MCA) gebruikelijk en de omschrijving Pediatric Condition Falsification (PCF) gangbaar, letterlijk ‘vervalsing van de conditie van het kind’. PCF is een door de ouder toegebrachte ziekte of aandoening bij een kind. ECF zijn door de ouder verzonnen problemen op school. Soms gebruikt de ouder bij PCF grove middelen zoals verstikking of vergiftiging (bijvoorbeeld het zelf toedienen van medicijnen). PCF blijft meestal beperkt tot het verzinnen van lichamelijke of psychische klachten en het uitvergroten van bestaande klachten. In feite zijn alle klachten mogelijk die in de fantasie van de pleger opkomen.Verschillende motieven en psychische stoornissen kunnen een rol spelen. Regelmatig is het motief van de ouder zelf alle aandacht van de dokter te krijgen, beschreven als Factitious Disorder by Proxy (FDP). De behandeling van FDP is beperkt mogelijk en moet gericht zijn op het hele gezin. Specifieke aandachtspunten bij de ouder zijn de empathie naar het kind en de motivatie om die te veranderen.

We weten niet precies hoe vaak PCF in Nederland voorkomt. Internationale cijfers geven aan dat de levensbedreigende vorm vooral bij hele jonge kinderen gezien wordt van wie 10 procent aan de gevolgen overlijdt. Per jaar worden er twee tot drie kinderen per 100.000 verstikt of vergiftigd als gevolg van PCF. Sinds januari 2007 wordt PCF bij de Advies- en Meldpunt Kindermishandeling (AMK) apart geregistreerd. In 2007 waren er 50 meldingen bij de AMK’s in Nederland.
In 2008 werd bij het AMK 83 adviezen (0,3% van het totaal aan adviezen) gegeven, 42 consulten gehouden (0,46%) en kwamen er 31 meldingen (0,19%) over Mbp binnen. Deze cijfers lijken op het oog niet hoog, maar volgens J. Schoonenberg is dit slechts het topje van de ijsberg. De gevolgen van Mbp zijn in een aantal gevallen bijzonder ernstig.

 Verder naar: 'Herkennen van Mbp situatie'