2011 Diversiteit
Van recent naar oud

156.
december 2011
Hoekschewaards Landschap winter editie
Na de twee mooie vier- en vijfsterren digitale recensies van respectievelijk MagicTales en Earthwatcher voor het boek De mythe van Mellifera, volgde begin december de eerste papieren recensie in het blad De Waardzegger van Hoekschewaards Landschap. Een prachtig complimenteus stuk met zelfs een voorpaginavermelding! Zie voor de tekst van de recensie bij de boekpagina zelf.

Het boek werd deze maand genoemd in Onze Taal nummer 12 in een satirisch stukje van mevrouw Aaf Brandt Corstius. Zij verbaast zich erover dat het woord "verontrustend" volgens haar "op zo ongeveer elk boek voorkomt". Mevrouw A. B C weet zegge en schrijve nog geen tien voorbeelden te noemen van de bijna twintigduizend boeken die jaarlijks in Nederland verschijnen, dus "zo ongeveer elk boek" mag wat gechargeerd genoemd worden. Ze steekt in het stukje de draak en noemt het woord "verontrustend" vooral een verkoopargument. Bijen zorgen voor 80% van de groente en fruit die op ons bord komt. Ik meen dat het feit dat een derde van de honingbijenpopulatie wereldwijd is verdwenen en het daarmee samenhangende probleem van de bestuivingscrisis redelijk nijpend is. Een ieder die De mythe van Mellifera wél leest, zal met mij eens zijn dat dit toch enigszins verontrustend mag worden genoemd.

155.
november 2011
Nieuwe site!
Na een maand ontwerpen, klikken, denken, mopperen (op Internet Explorer) en lachen is het dan eindelijk zo ver! De site waar u nu op zit, is in de lucht. Niet dat de oude site slecht was, absoluut niet, maar soms ben je toe aan een nieuwe jas. We nemen afscheid van de paarse site die zeven jaar lang het beeld van Roos Boum bepaalde, waar zeven jaar lang enorm veel programmeerwerk in heeft gezeten en waar Erik menig peentje op gezweet heeft. We hebben er veel van geleerd en met gemiddeld 1500 page-loads per maand was het een mooi resultaat. Met grote dank aan mijn soulmaatje.

154.
oktober 2011
Zomerstop voorbij
Omdat ik al jarenlang zo ongeveer acht dagen per week met schrijven bezig ben en ik al drie manuscripten klaar heb die nog niet uitgegeven zijn, vond ik dat ik wel eens een schrijfpauze mocht nemen om eens heerlijk van de Franse zomer te genieten. Ik had het gevoel dat ik dat al een hele tijd niet meer gedaan had.

De vraag was, kon ik zonder schrijven. En ja, dat is goed gelukt, behalve dat ik nog een verhaal voor een verhalenbundel samen met andere schrijvers moest schrijven. Een uitdaging om binnen 5000 woorden in plaats van binnen de 120.000 woorden die ik normaal neerpen, een mooi verhaal neer te zetten.

Daarnaast natuurlijk toch met schrijfzaken bezig geweest. Het vinden van uitgevers bijvoorbeeld voor mijn boeken. De enthousiaste Engelse agency mevrouw, heeft niets meer laten horen, en daar verwacht ik dan ook niets meer van.

De reisroman heet inmiddels: “Zonder poespas naar de tapas”. Van de uitgeverij die in mei nog zei: “het boek gaat de redactievergadering in”, kreeg ik een vraag of ik geïnteresseerd was het boek in POD uit te geven. Produce On Demand. De teloorgaande boekenmarkt noopt deze uitgeverij daartoe. Ook een optie voor mijn reisboek, maar vooralsnog wilde ik dan graag nog even verder kijken naar een andere uitgever om het in een grotere oplage uit te laten komen. Een volgende uitgeverij reageerde meteen zeer positief met: “daar gaan we een opvallende reisroman van maken”. Inmiddels zijn we al weer heel wat maandjes verder en heb ik nog niets definitiefs daarover gehoord. Je moet een erg lange adem hebben als schrijver.

Dat geldt ook voor mijn detective: “Dode mannen moorden niet”. Het ligt nog steeds bij Ellessy ter beoordeling. Misschien moet ik dat maar eens aan andere uitgeverijen gaan aanbieden.

Het manuscript van mijn spannende roman over Liz de antropologe die in Mexico haar vermiste man gaat zoeken, mocht ik nu in zijn geheel opsturen en voor het einde van dit jaar zou ik bericht krijgen.

Dus al met al veel wachten, wachten, wachten. Maar gelukkig is: “De Mythe van Mellifera”, mijn eco-roman bij Ellessy, prachtig geworden. Mooie kaft, fijne samenwerking met de redacteur Bianca Nederlof en Larry Iburg de uitgever en nu is het van de persen gerold, alleen ik heb het boek nog niet in mijn bezit! Vanwege verzendkosten naar Frankrijk gaat mijn stapel boeken door vrienden meegenomen worden en zal ik het in de herfstvakantie eindelijk vast kunnen houden!

De promotie van het boek komt nu ook op gang. Er zijn in de eerste week van oktober 12 recensie-exemplaren opgevraagd, waarvan eentje door Vara's Vroege Vogels en ik hoop natuurlijk op mooie reacties.

Over een kleine twee weken zal het boek bij de eerste bestellers in de bus liggen, ook naar hun reactie ben ik erg benieuwd!

In Frankrijk start hier de nazomer, waarin we altijd in de bossen hout kappen. Veel werk maar wel lekker om zo bezig te zijn in het bos. Nog even en de kraanvogels komen overvliegen naar het warme zuiden. Dan komt de nachtvorst binnen drie dagen zegt men hier op het Franse platteland. Dan breken de lange winteravonden weer aan. Goed om weer heel veel lettertjes op papier te zetten.

153.
Zomerstop maar wel werken ...
Juli
De Grazia zocht een lotgenoot die over haar ervaringen met een moeder die Mbp pleegde, wilde vertellen. Ik vond iemand bereid en hielp de Grazia bij de achtergrond info over het verhaal. Ook weer een herkenbaar en triest levensverhaal.

152.
Derde week mei 2011
Interview Bangersisters Magazine.
 Na een heerlijke vakantie, waarin ik toch nog wat gewerkt heb om jureerwerk te doen, en ja mijn favoriete verhaal heeft gewonnen, verscheen op 20 mei een interview in het Bangersisters online Magazine in de rubriek hemd van je lijf, waarin Eva Krap hoofdredacteur me inderdaad de hemd van het lijf heeft gevraagd. Gelukkig is het hier in Frankrijk prachtig weer. Het interview is weer een mooie gelegenheid om PCF bij een breder publiek bekend te maken, zodat het naar ik hoop vaker voorkomen kan worden.

151.
Mei 2011
Engelse uitgever.
Ineens is er midden mei weer hoop op een engelse vertaling. Ik lees ergens een naam van een agency en denk, waarom benader ik deze mevrouw gewoon niet eens met een paar hoofdstukken. Een impuls. Vooralsnog een goede, want de dame was meteen enthousiast en wilde dezelfde dag nog het gehele manuscript in haar mail krijgen. Nu is het weer afwachten... En verder een boekprojecten update van boeken in afwachting op publicatie: “De Mythe van Mellifera” mijn ecoroman zit bij Ellessy in de fase opmaak en kaftontwerp. “Schatgraven op het Iberisch Schiereiland” mijn reisroman, ligt bij een uitgever ter beoordeling. Laatste nieuws erover: Goed en zorgvuldig geschreven, het gaat de redactievergadering in. “Dode mannen moorden niet” mijn detective ligt bij Ellessy ter beoordeling. “Versteend ijs of Iyeye Anahme, vinder van het geheim” daar liggen vijf hoofdstukken ter beoordeling bij een uitgever.

150.
Nog meer april 2011
Tijdschrift Het Kind Eerst HKE.
Dr. Jolande Schoonenberg vertrouwensarts kindermishandeling vraagt of zij stukken uit Valse salie mag gebruiken voor een vaste rubriek voor het Tijdschrift Het Kind Eerst. Dit resulteert in een prettige samenwerking en twee mooie artikelen. Een artikel over PCF (Münchhausen by proxy) die in april verschijnt en in het opvolgende nummer over het 'theatraal syndroom'. Beiden zullen ook in het papieren blad verschijnen. Op internet staat een korte samenvatting van een van de artikelen.
     

149.
Verder in april 2011
Tijdschrift kindermishandeling TKM.
In nummer 1 van de 4e jaargang van Tijdschrift Kindermishandeling is een mooi interview met me opgenomen over PCF (Münchhausen by proxy). Dit keer hebben we het over wat eraan gedaan kan worden om meer bekendheid te geven aan deze vorm van kindermishandeling zodat hulpverleners beter weten hoe te handelen.

148.
Nog meer hectiek
Pure Thriller Award.
Zondag weer naar huis gereden alwaar me veel werk te wachten stond behalve voorbereidingen voor onze vakantie die drie dagen later zou aanvangen. Er stonden namelijk vijftien verhalen voor de Pure Thriller Award ter beoordeling op me te wachten in mijn mailbox. Er zaten een aantal zeer prettige verhalen tussen. Bijzonder is wel hoe je als juryleden kunt verschillen van mening over de kwaliteit van verhalen. Daarom is het maar goed dat er zes juryleden zijn en er uit wordt gegaan van het gemiddelde van de punten. In mei de laatste ronde waarin we de definitieve winnaar moeten kiezen.

147.
16 april 2011
Kroegentocht.
Zaterdag had ik met een groep auteurs afgesproken elkaar te ontmoeten in Amersfoort. Je kent elkaars werk en je kent elkaar via internet, maar live zien is toch weer wat anders. En ook dit was een groot succes. Na de eerste kennismaking een bescheiden kroegentocht door de stad van de kei gelopen en geëindigd in de dikke pot o.i.d. voor een gezellige warme hap.

146.
15 april 2011
 Voor de collegezaal.
De dag erna stond in het teken van een lezing inzake PCF (voorheen Münchhausen by proxy) voor de faculteit psychologie aan de universiteit Leiden. Deze lezing gaf ik samen met dr. Jolande Schoonenberg van het AMK Amsterdam. Vooraf gezellig met haar gegeten en in bruin restaurantje en later de duiven die op onze armen kwamen zitten gevoerd! De lezing was een groot succes. De collegezaal was op drie plaatsen na geheel gevuld! Veel langer dan gepland was werden er na afloop vragen aan ons gesteld en om half tien móésten we echt de laatste vraag toestaan, anders werd het echt te laat. Hierna was er nog gelegenheid tot het aanschaffen van mijn debuutroman Valse salie, waar grif gebruik van werd gemaakt. De doos die ik voor de gelegenheid had laten bezorgen ging leeg! Bijna een lamme hand van het signeren, maar wel heel fijn. Ook hadden vier studenten het boek al ooit aangeschaft en meegebracht met het verzoek het te signeren. Al met al een geslaagde avond.
Een interview van Mare een studentenmagazine kun je hier lezen:

145.
14 april 2011
In de studio.
Twee dagen voor mijn reisje naar NL, toch nog een week later dan gepland, had ik het manuscript af en konden proeflezers ermee aan de gang. In Nederland had ik op donderdag een voorleessessie voor Daisyboeken. Mijn kinderboek “Doodziek en springlevend?” is nu beschikbaar voor kinderen met een lees- of visuele handicap. En wat was het een leuk project om te doen! De mensen van Dedicom zijn erg vriendelijk en bekwaam. Ik las het boek voor in een studio, en aan de andere kant van het glas zit de regisseur die soms vraagt een zin overnieuw te lezen omdat ik hakkelde of me verslikte. Er zitten tachtig vrijwilligers bij deze instantie die allemaal in hun lievelingsgenre boeken voorlezen! Een enkele keer doen auteurs zoals ik het zelf. In ieder geval was zowel Dedicom als ik erg blij en is afgesproken dat ik nog een keer terugkom om ook “Du vin, du pain, du... pindakaas?” op schijfje te zetten. Dat zal dan niet een uur of 6 zoals dit kinderboek in beslag nemen, maar drie werkdagen. Een uitdaging die ik dan eind dit jaar of begin volgend jaar zal aangaan.

144.
maart 2011
Readers Digest.
Wat een drukke maand! Hij stond voor mij sowieso in het teken van voorbereidingen om in april naar NL te gaan.
Verder liep er de taak als schrijfcoach voor de manuscriptenwedstrijd van de Castlefestbookaward. Een tijdrovende klus. Het manuscript van de auteur die ik begeleidde heeft helaas wegens diverse redenen de eindstreep niet gehaald.
Daarnaast wilde ik mijn eigen nieuwe manuscript afgerond hebben. De titel van dit manuscript ben ik nog niet zeker over. Ik aarzel tussen “Kristalgringo”, of “Iyeye Anahme, vinder van het geheim”, of “Versteend ijs”.
Een aangename verrassing stond me te wachten toen ik van meerdere fans te horen kreeg dat er een klein stukje over mijn debuutroman Valse salie, Kroniek van een verscheurde jeugd, in de Readers Digest was verschenen!

143.
Februari 2011
BabbelsMagazine.
In deze maand stond er een gezellig interview met mij in het Babbelsmagazine. Een online tijdschrift. Omdat het tijdschrift een poosje uit de lucht is, is het interview hier te lezen.

142.
Eerste week januari 2011
Daisy audio door heel Nederland.
Daisy? Wie is Daisy. Niet wie, maar wat. Daisy zo heet het systeem van lezen voor visueel minder valide mensen. Audioboeken worden het ook wel genoemd, maar deze Daisyboeken zijn niet op de gewone markt verkrijgbaar. Alleen via speciale uitleen van speciale bibliotheken. De boeken worden door vrijwilligers voorgelezen in een studio en vervolgens op schijfje gezet. Ik vond dit een prachtig initiatief en heb aan deze organisatie aangeboden of ze belangstelling ervoor hadden als ik zelf mijn boeken voor hen zou voorlezen. Bijzonder genoeg blijkt dat in 2006 Wanneer vraagtekens uitroeptekens worden al voorgelezen is en al bijna 60 keer geleend is. Blijven er nog genoeg boeken van mij over om voor te lezen natuurlijk. De organisatie was blij met mijn aanbod, maar eerst moet er een stemtest gedaan worden in Rijswijk. Nu is dat niet naast de deur voor mij, dus gaan we dat via een mp3'tje doen. Ik ben benieuwd of mijn voorleeskunst goedgekeurd wordt. Een dezer dagen laat men mij dat weten.

141.
nieuwjaarsdag 2011
Gaan Dode mannen wel of niet moorden in 2011?
Als goed begin van het nieuwe jaar heb ik op de eerste dag van het nieuwe jaar mijn detectivemanuscript aangeboden bij Ellessy Crime. Altijd weer een heel spannende tijd of mijn schrijven bij hen in de smaak valt.

Ga terug in de tijd naar 2010

Ga verder in de tijd naar 2012