2010 Uitdagingen
Van januari naar december

116.
Begin januari 2010
KRO
Verrassing, de KRO De Wandeling is naar aanleiding van het artikel half december in de Volkskrant geïnteresseerd in mijn levensverhaal. Veel overleg vindt er telefonisch plaats, over de locatie, hier of in Nederland, reizen, reiskosten, verblijf, vermomming enz. Redacteur Sanne Krämer is een prettige gesprekspartner en uiteindelijk zal ik in februari in drie dagen op en neer naar NL gaan voor de opnamen. Leuk, ik heb er erg veel zin in.

117.
Eerste week januari 2010
Thanks, but no thanks.
De grote uitgever in Engeland is razendsnel met zijn afwijzing van de vertaling van Valse salie. En dat terwijl op hetzelfde moment Münchhausen by proxy in de UK volop in de belangstelling is vanwege de vrouw die haar kind 6 jaar lang onterecht in een rolstoel heeft gehouden. Een medisch journalist heeft wel belangstelling voor mijn verhaal, maar laat vervolgens niets meer horen. Een Engelse filmmaatschappij wil het boek ook graag lezen, maar ook daar hoor ik nog niets van. Ik hou er even mee op. Ben volop aan het schrijven aan een paardenroman en tegelijk marketing doen, leidt af.

118.
Midden januari
Bezig bijtje
Van zeker tien uitgevers krijg ik te horen dat het boek niet in hun fonds past. Behalve de standaard afwijzingen zeggen drie nadrukkelijk dat het niet aan het boek inhoudelijk ligt. Eén zegt dat er geschrapt moet worden. Ik zeg dat ik bereid ben tot schrappen in overleg, maar vervolgens hoor ik niets meer. Zoek ik bij de verkeerde uitgevers? Heb ik het genre verkeerd? Met bevriende schrijvers probeer ik te detecteren wat het correcte genre dan is. We komen op een bestiary. Nou laat maar zitten, zo wil ik mijn boek helemaal niet aanbieden, het klinkt meer als seks met dieren. Ik ga ondanks de positieve geluiden twijfelen aan mezelf en zoek nog een proeflezer, dit keer iemand die veel fantasy leest. Deze meneer belooft veel, maar na een poos blijkt hij er geen zin in te hebben. Kostbare tijd met wachten verspeeld.

119.
Derde week januari 2010
Trip
Ik mag zelf het nieuwe manuscript van Judith Visser proeflezen! In drie dagen flink de schouders eronder gezet en het spannende verhaal gelezen en van o.a. plotsuggesties voorzien. Judith is een dankbare schrijver en is meteen erg enthousiast over bijna alle suggesties die ik doe. Voor haar ligt nu de taak te gaan herschrijven en schrappen.

120.
eind januari 2010
Vielen dank für die blumen…
En ook van de veel belovende of veelbelovende Duitse uitgever hoor ik niets meer. Balorig stuur ik de Valse salie vertaling naar Rusland, Canada, USA, Australië, Zweden, Noorwegen en Denemarken. Niemand heeft de beleefdheid om ook maar een bevestigings of ‘nee’-mailtje terug te sturen.

121.
Begin februari 2010
Paarden
In een paar weken tijd heb ik 200 boekbladzijden geschreven van de paardenroman die al jaren in mijn hoofd zit. Het leest lekker vind ik zelf, maar grappig genoeg ontdek ik in mijn eigen manuscript dingen die ik bij Judiths manuscript heb aangegeven niet goed te vinden. Dit doet me beseffen dat ik nu al moet beginnen met herschrijven en dat terwijl ik volop met mijn hoofd in de KRO zit.

122.  
8, 9 en 10 februari 2010
Wandelen met de KRO
Hier een uitgebreid verslag over vertragingen, bevriezingen,
afzakkende pruiken en neppende Polen.
 

123.
half februari 2010
Hoefgetrappel
Het herschrijven lukt goed in het paardenboek maar op de een of andere manier kan ik er maar weinig tijd voor vrij maken. Dat is irritant want iedere keer moet ik er weer helemaal inkomen. Het zal waarschijnlijk komen doordat ik met mijn hoofd bij de komende vakantie zit en daar de route voor wil plannen. We gaan op 20 maart een reis van zeven weken maken, door het Iberisch Schiereiland. Ook Andorra en Gibraltar gaan we meepikken. Circa 8000 km gaan we afleggen in onze kampeerbus. Het geheel kost veel voorbereiding. Ik besluit in deze vakantie zoals ik altijd doe een uitgebreid reisverslag te gaan schrijven, echter misschien ga ik het deze keer wel proberen uit te geven. Waarom niet? Het paardenboek kan ik in die vakantie ook nog onder handen nemen.

124.
eind februari 2010
Licht in De tunnels van Consciëntia?
Mijn hoofdpersoontje van het bijenboek krijgt een nieuwe proeflezer. Ik vind Joyce Liu via haar fantasysite. Als er iemand is die kan beoordelen of mijn bijenboek wat is, dan is zij het wel. Spannend, ik zal moeten wachten tot half maart.

125.
5 maart 2010
KRO uitzending
Need I say more?

126.
pasen 2010
Amis de France op “herhaling”
Ik zal er zelf niet bij zijn, want dan zit ik in Spanje, maar twee goede vriendinnen, Hetty Longuet-van Riel en Sylvia van der Tol van makelaardij de Housedetectives zullen wel op deze beurs staan, waar ik vorig jaar “Du vin, du pain, du… pindakaas?” presenteerde. Zij zullen dit jaar namens mij mijn boeken verkopen.

127.
mei 2010
Bepakt, bezakt, bereisd We zijn weer terug van een spannende, bewogen, prachtige reis van bijna twee maanden over het Iberisch schiereiland. Gedurende deze reis had ik me voorgenomen het dagboek of logboek dat ik normaal gesproken op onze reizen bijhoud, gelijk om te toveren tot een reisroman. Het lukt me om iedere dag een uur of drie aan deze roman te werken en onze belevenissen op te schrijven. Net als mijn boek “Du vin, du pain, du… pindakaas?” wordt het een humoristische informatieve roman. Het schrijven op deze manier is erg leuk om te doen, echter ik beleef de reis wel heel anders dan normaal. Dit omdat ik bij alles wat we bezichtigen in mijn achterhoofd al de tekst heb die ik in het boek ga zetten. Dat geeft de vakantie heel duidelijk het gevoel van een werkvakantie, waarvan ik niet altijd weet of ik dat nu wilde, maar het is wel heerlijk om te schrijven. Echter meer tijd dan alleen voor dit boek kan ik niet vrijmaken en het paardenboek herschrijven schiet er dan ook vet bij in.

128.
Eind mei 2010
Bijen mogen nog steeds niet uitzwermen Hoe onbevooroordeeld en positief proeflezer Joyce Liu ook was over het bijenboek, weer krijg ik een afwijzing. Aan het einde van “De tunnels van Conscientia” is nog steeds geen lichtpuntje. Nog steeds niet op het boek inhoudelijk maar weer op fonds. Teveel fantasy voor “gewone” uitgevers en te weinig fantasy voor fantasy-uitgevers. Zucht. Ik heb nu besloten om het boek alleen nog aan te gaan bieden als jeugdboek en heb een jeugdfantasy uitgever op het oog. Voordat ik deze uitgever ga benaderen heb ik, omdat ik toch twijfel aan het boek, nóg een proeflezer gevraagd. Dit keer een collegaschrijver José Vriens, die ik nog steeds beschouw als mijn boekenmoeder, omdat ik daar mijn debuut met “Wanneer vraagtekens uitroeptekens worden” ben begonnen. José belooft me van keiharde kritiek te voorzien. Als ik dat terug heb gekregen zal ik eea waar nodig aanpassen en herschrijven en dan de uitgever die ik op het oog heb aanschrijven.

129.
Begin juni 2010
Paarden staan op stal.
Het paardenboek staat echt helemaal even in de kast.
Gelijk na terugkomst van onze reis, het reisboek in zijn tweede ronde gezet, dat vooral factchecking inhoudt bij dit boek. Ik kan er helaas minder tijd aan besteden dan ik zou willen omdat ik vanwege rugklachten minder lang achter de pc moet zitten. Maar het is erg leuk om dit reisboek te schrijven en we beleven onze reis volop voor de tweede keer! Ik heb nog steeds geen idee of er ook maar iemand in dit boek geïnteresseerd zal zijn, lezer of uitgever, maar ik beleef er zelf veel lol aan.

130.
Medio juni 2010
Valse noten?
Van buitenlandse uitgevers hoor ik niets meer. Ik ben het zat. Ik ga de Engelse vertaling van “Valse salie, kroniek van een verscheurde jeugd” in eigen beheer laten drukken. Deze boeken ga ik sturen naar Amerikaanse uitgevers. Ik heb het gevoel dat men het manuscript weigert op mijn synopsis. Het is altijd erg lastig om zoiets te schrijven en mogelijk verwachten Engelse uitgevers iets heel anders van een synopsis dan dat ik gemaakt heb, ondanks dat ik Engelse boeken heb gekocht waarin staat hoe je een synopsis moet schrijven. Ik heb het gevoel dat als een uitgever het boek in zijn handen heeft, zijn belangstelling wel gewekt wordt en er mogelijk ergens in de USA wel een publisher is, die het boek in productie wil nemen. UK schrijf ik niet meer aan, die zijn te behoudend voor dit boek volgens mij. Durven hun nek niet uit te steken. Het boek wordt gedrukt door Boekenbent, de eigen beheer drukkerij waar ik mijn debuut begonnen ben vier jaar geleden.

131.
Juli 2010
Schatgraven op Iberisch schiereiland.
Wat heerlijk om de vakantie telkens weer her te beleven. Het schrijven van een boek is fijn, maar het proces erna is in al zijn facetten ook boeiend. Alle facts zijn gechecked, research is klaar, en grootste hap aan spellingscontrole is gedaan. Ik heb vijf proeflezers gevonden en van hen krijg ik dagelijks feedback over wat zij van het boek vinden. Tot nu toe is dat gemiddeld meer dan een 7,5 een mooi cijfer waar ik erg tevreden mee ben. Natuurlijk kan het nog mooier, dus verwerk ik hun op- en aanmerkingen. Na deze laatste fase is het weer tijd om voor dit boek een uitgever te gaan vinden. Dat blijft altijd moeilijk. Met dit nieuwe boek erbij zoek ik er drie. Voor mijn bijenboek: Tunnels van conscientia; ofwel de sage van Mellifera heeft een uitgever mondeling in ieder geval een optie op het boek genomen. Een optiecontract moet er spoedig aankomen. Voor de Engelse versie van Valse salie: False Jasmine, a youth ripped apart ben ik ook nog zoekende. Het boek daadwerkelijk in boekvorm is door een USA -uitgever afgewezen en zoals zo vaak schijnt bij mijn boeken, nee het boek is goed mevrouw daar ligt het niet aan, maar wij hebben een wachttijd van een paar jaar. Zucht. Nu ligt het boek bij een Canadese uitgever kijken of deze er wat in zien. Na de vakantie heb ik een afspraak om van dit boek wat hoofdstukken in het Frans te gaan vertalen. Ook weer een spannende fase, en zien of we een Franse uitgever kunnen vinden voor het boek...

132.
September 2010
Dode mannen moorden niet.
Inmiddels is er het nodige gebeurd. Voor drie auteurs heb ik verhalen en boeken proefgelezen. Mooi om te zien hoe de samenwerking met de auteurs hierin is. Het is leuk anderen te kunnen helpen en voor mezelf ook erg leerzaam. Op mijn proefleespagina ook op deze site, staan de titels van deze boeken en verhalen. Verder zit ik helemaal in “Dode mannen moorden niet”, mijn detectiveverhaal. Of is het een thriller. Daar ben ik nog niet over uit. Ik denk een detective met thrillerelementen. De nadruk ligt op de “whodunnit” en minder op het thrillen, alhoewel dat zeker aanwezig is. Wat is dat leuk om te schrijven. Daar had ik veel eerder aan moeten beginnen. Ik houd veel van puzzelen en een detective in elkaar zetten is een ware puzzel, een heerlijke uitdaging.

133.
28 september 2010
Bookparty voor False Jasmine.
Om te vieren dat de Engelse vertaling in een (EB)boek is gegoten, heb ik voor aanzienlijke groep Engelsen hier een bookparty gegeven. Om vijf uur werd iedereen verwelkomd met een kir. Rond zevenen heb ik kort wat verteld over het boek. Hierna viel iedereen aan op het buffet dat ik de hele dag in elkaar gedraaid had. Men kon opscheppen van acht vegetarische salades, die allemaal combinaties kenden, die de mensen niet gewoon waren, maar de complimenten waren niet van de lucht! Ook het dessertbuffet werd met open armen ontvangen. Rond negenen heb ik de boeken gesigneerd die waren aangekocht. Zelfs voor een paar genodigde Fransen heb ik boeken mogen signeren. De mensen die het Engelstalige boek gelezen hebben, zijn net als de Nederlandse lezers behoorlijk onder de indruk. Nu Canada nog…

134.
1 oktober 2010
De bijen mogen zwermen.
Op 1 oktober kreeg ik groen licht van uitgeverij Ellessy voor mijn manuscript: “Tunnels van Conscientia, ofwel: De sage van Mellifera”. Het boek zal in 2011 verschijnen. Zodra ik meer details weet, laat ik dat uiteraard hier weten. Ik ben in ieder geval erg gelukkig dat het boek onder de pannen is en dat er op zich weinig aan versleuteld hoeft te worden. Het wachten is nu op de samenwerking met de redacteur die ik toegewezen ga krijgen.

135.
3 oktober 2010
Redacteur Pure Thrillers!
Alsof het goede nieuws van de Tunnels van Conscientia nog niet genoeg was, ben ik gevraagd om redacteur te worden bij het nieuwe tijdschrift: Pure Thrillers. Ik ben zeer vereerd met deze job en heb het gaarne geaccepteerd. In het tijdschrift is plaats voor thrillerverhalen van oud en nieuw talent. Om de verhalen op een goed niveau te krijgen, zijn redacteuren aangetrokken om in samenwerking met de auteurs aan die verhalen te werken. Ik ben reuze nieuwsgierig naar de eerste verhalen die mijn kant op zullen komen!

136.
november 2010
Wauw! Jurylid PTA
De eerste verhalen voor het blad PT komen mijn kant op en correctie begint. Met Jean-Paul Colin van Pure Thrillers (PT) heb ik geregeld overleg of hij het met mijn suggesties eens is. Gelukkig is dat zo en het is nu weer aan de auteurs om met de verbeterde verhalen voorzien van suggesties aan de slag te gaan. In ieder geval was PT dermate tevreden dat ik ook gevraagd ben om jurylid te zijn voor de PTA, de Pure Thriller Award. Welk een eer om daarvoor te mogen jureren, dus ook die uitdaging ga ik graag aan. Vanaf februari 2011 zullen maximaal 30 verhalen mijn kant op komen en beoordeeld moeten worden. In ieder geval is mijn eigen verhaal Dode mannen moorden niet, nu helemaal gelezen door alle proeflezers en met veel positief commentaar heb ik het teruggekregen. Nu aan de slag met hun suggesties, verbeteringen en vragen...

137.
Eind november 2010
Alex de Jong heeft beet.
Wil je dan ook... Zucht, ja ik heb me overlaten halen. Ook weer een prachtige uitdaging en leerzaam zal het zeker zijn. Waar gaat het om? Het gaat om schrijfcoach te zijn voor twee schrijvers die meedoen aan een fantasymanuscriptenwedstrijd geïnitieerd door het tijdschrift Pure Fantasy van Alex de Jong en Castlefest. In mei 2011 zal ik de eerste 15.000 woorden van deze manuscripten ontvangen.

138.
sinterklaas 2010
Wat een verhaal!
Een mooie uitdaging om voor Pure Thrillers de thrillerverhalen van de auteurs in goede samenwerking met hen, te kneden tot een mooi geheel. Vijf verhalen heb ik de afgelopen weken geredigeerd en gecorrigeerd. Heel leerzaam voor mijzelf ook. Pure thrillers is tevreden over het werk dat ik aflever maar nog steeds vind ik dat ik mezelf daarin kan verbeteren. Vier verhalen gaan worden geplaatst. Eentje heb ik afgekeurd omdat de auteur weigerde een motief voor de in het verhaal gebeurde daad te schrijven. Dat vond ik echt niet kunnen. Het gaf het verhaal iets onvolledigs en de eindredactie van Pure Thrillers was dat met me eens en het verhaal verdwijnt helaas in de prullenbak. Met de andere auteurs heb ik een leuk en leerzaam contact opgebouwd! De volgende vruchten van deze samenwerking gaan in de februari-editie van Pure Thrillers verschijnen:
De Bekentenis van Jonathan Crane, door H.G.A. van Schaik
Het lot, door André Oerlemans
De lunch, door André Oerlemans
Helden tot in de eeuwigheid, door Peter Peek

139.
10 december 2010
De mythe van Mellifera
Vandaag een heel positief gesprek van bijna twee en een half uur gehad met Larry Iburg van Ellessy-uitgeverij over het bijenboek. Na rijp beraad, gelukkig, toch besloten het boek als volwassenen boek te presenteren, maar leesbaar vanaf 14 jaar. Daar ben ik blij mee, want ik verwacht meer lezers te vinden in deze groep dan alleen onder jeugd. Verrassend is ook dat we bij het bepalen van het genre uitkwamen op eco-roman. Dat is veel fijner dan alle genres die de revue gepasseerd zijn. En als klapper gaat de titel, met een lekkere alliteratie, worden: De mythe van Mellifera! In het najaar van 2011 gaat het boek verschijnen. Waarmee ik dan hoop op een spannende manier een milieuprobleem bij de mensen onder de aandacht te kunnen brengen.

140.
Eind 2010
Babbelen
Met Gerard Rozeboom van Babbels e-magazine een leuk interview gehad, met indringende vragen zoals: wat typeert Roos Boum. Tja, dat geeft nog wel wat hersenbreeksels. In ieder geval weet de lezer van dat interview weer een heel stuk meer over Roos Boum. Het interview zal in februari 2011 op hun site verschijnen.

Ga terug in de tijd naar 2009

Ga verder in de tijd naar 2011