Recensies Doodziek en
springlevend?
Info Kijk! Luisterfragment Achterflap Fragment Recensies Reacties
Op 10 oktober 2013 schreef West Mus deze prachtige recensie op haar site:
Roos Boum is een Nederlandse schrijfster geboren in 1963. Ze woont sinds 2000 in Zuid-Frankrijk waar ze op een
boerderij woont met heel wat dieren om haar. Voordien was ze paardentrainster en woonconsulente. In 2006 schreef ze
haar eerste boek. Het boek Valse salie is een autobiografisch verhaal over haar jeugd die verziekt werd door een
moeder die kindermishandeling door Münchhausen by proxy pleegde. Ze is zelf ook proeflezer voor collega auteurs en
neemt regelmatig deel aan schrijfwedstrijden waarbij ze dan ook vaak een ereplaats bemachtigd. Binnenkort kunnen we
een kortverhaal van haar lezen in ‘In het spoor van de meester’ van uitgeverij LetterRijn dat verschijnt in
november.
‘Doodziek en springlevend?’ maakt deel uit van de serie In Zicht.
In Zicht is een serie ‘sociaal-emotionele verhalen’ voor groep 7 en 8 (vijfde en zesde leerjaar) van de
basisschool, waarin zaken aan de orde komen waarover minder makkelijk gepraat wordt. Naast het verhalende gedeelte
is er een informatief gedeelte waarin feiten, weetjes, interviews, ervaringen, tips, oplossingen, websites,
literatuur etc. verwerkt worden rond het onderwerp van het boek. www.ninoboeken.nl Hier vind je ook een lesbrief voor leerkrachten.
Al haar hele leven lang is Pieke ziek. Haar moeder heeft haar meegesleept van de ene arts naar de andere, zeker nu
Pieke ongeneselijk ziek lijkt. Maar langzaamaan komt Pieke erachter dat haar moeder tegen haar, de doktoren, de
school, haar vader, eigenlijk tegen iedereen, liegt. Pieke is helemaal niet ziek en ze gaat niet jong dood. Bijna
wordt ze toch ten onrechte geopereerd. Samen met haar vriendje Koen en met de hulp van zijn ouders, lukt het Pieke
net op tijd de juiste mensen te overtuigen van haar gelijk en hulp te organiseren voor haar moeder.
Roos Boum schreef over hetzelfde onderwerp ook een boek voor volwassenen: Valse salie.
De cover spreekt meteen aan vind ik. Een eigentijdse vormgeving met een meisje en een jongen, beetje stoer uitzicht
met lange haren en skate-board. Spreekt jongeren wel aan. De tekst op de achterflap is bondig qua inhoud, mocht
iets uitgebreider.
Vooraan in het boek staat en mooie inhoudsopgave met de titels van de hoofdstukken. De hoofdstukjes zijn een zestal
bladzijden lang, dat leest lekker weg. Je bent vanzelf verder in het boek dan je zelf denkt. Het boek zelf bevat
geen illustraties tussen de tekst. Het had wel gemogen maar het stoort niet dat ze er niet zijn.
Roos heeft op een prachtige manier dit toch wel gevoelige en voor kinderen niet vanzelfsprekende onderwerp
fantastisch neergezet. Op zo een kort tijdsbestek van een honderdtwintig bladzijden dit onderwerp aan kinderen
uitleggen in een mooi verhaal vind ik echt knap.
Het boek vertelt over Münchhausen bij proxy op een manier die kinderen begrijpen. Gevoelens worden in het boek niet
geschuwd en ook humor is van de partij. Het is zelfs spannend op het einde.
Achteraan in het boek staat een rubriek ‘Wil je meer weten?’ Daarin worden een twintigtal vragen beantwoord over
Mbp waarmee kinderen kunnen zitten na het lezen van het boek. Als leerkracht zou ik persoonlijk het boek zelf
voorlezen voor de kinderen en er dan een klasgesprek rond houden. Heel wat gespreksstof denk ik.
NBD-Biblion : C. van Spaandonk-Groenen
Pieke weet niet beter dan dat zij een ernstige ziekte heeft en niet ouder zal worden dan 14 jaar. Haar moeder is
heel beschermend voor haar. Zij mag bijna niets. Op haar nieuwe school sluit zij vriendschap met Koen. Aan hem
vertelt zij na enige tijd haar diepste geheim. Tijdens een ziekenhuisbezoek hoort Pieke een gesprek tussen haar
moeder en de arts. Dat verandert haar hele leven. Maar wie zal haar geloven? Deel uit de serie 'Inzicht'*, een
reeks met thematische verhalen. Een boeiend verhaal, bestaande uit korte hoofdstukken. Het boek heeft een gekleurde
illustratie op het omslag en voor- en achterin een zwart-witillustratie. Door dit verhaal wordt de ziekte
Munchhausen by proxy duidelijk uitgelegd. Achterin staan vragen en antwoorden die extra informatie over de deze
ziekte geven. Vanaf ca. 10 jaar.
FOK! : C. Huijbregts Eindredacteur
Roos Boum schreef eerder al een autobiografische roman over Münchhausen by Proxy (MbP). Met dat
boek, Valse Salie, liet zij een indrukwekkend verhaal horen, het leven met een moeder die MbP
pleegt. (MbP is kort gezegd: door middel van een ander, op een ziekelijke manier, aandacht trekken). Het is een
vorm van mishandeling die vooral kinderen slachtoffer maakt en het was de wens van Roos om hier ooit ook een
toegankelijk boek voor kinderen over te schrijven. Een zwaar onderwerp dat vooral kinderen treft, moet ook in
hun eigen taal beschreven kunnen worden was haar mening. Sinds kort is dit boek een feit. Doodziek en
springlevend? is het verhaal van Pieke, een 11-jarig meisje dat moet leven met een moeder die MbP pleegt.
Wederom een indrukwekkend verhaal, niet in de laatste plaats door de impact die MbP heeft op het leven van een
kind.
Echt ziek?
Pieke is 11 jaar en op het eerste gezicht lijkt zij een doodnormaal leven te leiden. Behalve dan het feit dat
Pieke erg vaak 'ziek' is. Volgens haar moeder heeft ze hypogammaglobulinemie, een ziekte die maakt dat je niet
voldoende afweerstoffen hebt. Pieke mag daarom maar heel weinig van haar moeder. Zo mag ze niet met andere
kinderen spelen, zich niet te veel inspannen, veel dingen niet eten, kortom: een erg beperkt leven. Haar moeder
blijft ook bij hoog en laag beweren dat Pieke nooit oud zal worden. Het feit dat ze al 11 is mag op zichzelf al
een wonder worden genoemd. De artsen zouden bij haar geboorte al aangegeven hebben dat ze niet ouder dan 3 zou
worden. Op dit moment, met haar 11 jaar, zou Pieke nog zo'n 3 jaar te leven hebben. Alsof het leiden aan
'hypodinges' zoals het vaak door anderen wordt genoemd, nog niet erg genoeg is, zal ze binnenkort ook nog een
geopereerd worden aan aan O-benen. Al deze aandoeningen maken van Pieke's leven één groot
ziekenhuisverhaal.
Op een dag besluit Pieke na school bij haar vriendje Koen te gaan spelen. Deze is jarig en heeft haar
uitgenodigd om taart te komen eten. Stiekem gaat Pieke op de uitnodiging in en bij Koen thuis aangekomen
besluit de moeder van Koen dat Pieke mag blijven eten. Zij zal haar moeder wel bellen om dit door te geven.
Even lijkt het leven heel normaal te zijn voor de 11-jarige. Taart eten, lachen, spelen, allemaal dingen die zo
gewoon zijn voor een kind. Het brengt een heel fijn gevoel bij haar. Maar tegen de tijd dat ze weer naar huis
moet, bekruipt haar toch weer angst. Haar moeder zal wel erg boos zijn, ze mag immers nooit bij iemand blijven
spelen, laat staan eten. Als Pieke op de terugweg in huilen uitbarst lijkt Koen's vader hier in eerste
instantie niet veel achter te zoeken. Het zullen de zenuwen wel zijn voor de komende operatie aan haar benen.
Deze huilbui is echter het begin van een wervelwind aan openbaringen van Pieke's kant, waarbij uiteindelijk aan
het licht komt dat niet Pieke degene is die 'ziek' is. Ze neemt Koen in vertrouwen en uiteindelijk ook zijn
ouders. Als die het hele verhaal hebben gehoord is een simpele rekensom al snel gemaakt. Zou het haar redding
worden?
Indrukwekkend en meeslepend
Roos Boum heeft met haar nieuwe boek een heel duidelijk verhaal willen vertellen en ze slaagt daar wonderwel
ook goed in. In heldere kindertaal en op vertellende wijze heeft ze een zeer ernstige vorm van
kindermishandeling onder de aandacht gebracht zonder ergens paniek te zaaien. Het boek zal ongetwijfeld door
artsen in de toekomst aangeraden gaan worden aan de diverse hulpverleners die het kunnen gebruiken bij het
opsporen van slachtoffers van MbP. Voor kinderen die in een soortgelijke situatie zitten of er eentje in hun
omgeving kennen, kan het verhaal van Pieke heel veel duidelijk maken. Na Valse Salie, de versie
voor volwassenen, is Doodziek en springlevend? zeker de moeite van het lezen waard, en dan
niet alleen voor kinderen.
Verder bevat het boek aan het eind nog een lijst met meest voorkomende vragen (van kinderen) over MbP. Een zeer
waardevolle toevoeging voor de kinderen die het boek lezen. In hun eigen taal wordt door de schrijfster op de
meest belangrijke vragen een antwoord gegeven.
| 