ROOSKLEURIG NR.1    januari 2012

Roos Boum, spraakmakende boeken waar je stil van wordt 

Beste mensen,

Voor jullie staat, hangt of ligt, de eerste “Rooskleurig”. Sinds de vernieuwing van mijn site vond ik dat ik ook maar eens mee moest gaan met de digitale tijd en via een brief nieuwtjes moest laten weten. Toen jullie je massaal daarvoor inschreven, begreep ik dat jullie graag weten hoe het nou met die Franse Roos gaat. Pas toen ik aan de tekst van deze “Rooskleurig” ging werken, realiseerde ik me dat zo'n ding erg eenrichtingsverkeer en nogal onbescheiden is. Dat zullen we dan goed moeten maken met de gewone mails waarin ik graag lees wat jullie bezighoudt. Om niet alleen maar te nemen, is deze “Rooskleurig” ook een bedankje aan een ieder zonder wie ik niet zou zijn waar ik nu ben. Graag deel ik daarom verspreid in deze “Rooskleurig” wat natuurfotocadeautjes waarvan ik hoop dat jullie er net zo van genieten als ik.

2011
Maar eerst even teruggrijpen op 2011. Het jaar dat ik twee honden van de straat heb opgeraapt, die nu in redelijke pais en vree bij ons wonen en onze roedel op vier honden en totaal 22 dieren brachten. Druk? Hm. Zolang je de zeven staarten en 28 pootjes in de kamer weet te vermijden, kan het best. Ik heb inmiddels wel een aandelenpakket wierook gekocht, al die uitlaatgassen …
2011 was het jaar dat we hier in Frankrijk ongekend lange periodes van droogte hebben gehad, water was zowat op de bon. Het jaar dat mijn site www.RoosBoum.nl  door mijn partner Erik, in een prachtig nieuw jasje is gestoken met als knallend motto: Roos Boum, spraakmakende boeken waar je stil van wordt. Tnx, mate! 2011, het jaar dat vooral de laatste maanden erg turbulent was door het verschijnen bij uitgeverij Ellessy van mijn vierde boek: “De mythe van Mellifera”.

De mythe van Mellifera
Voor volwassenen vanaf veertien jaar, schreef ik een maatschappelijk actueel sprookje over bijensterfte. Een controversieel boek waarin ik diverse taboes aankaart. Immers nog niet iedereen wil inzien hoeveel impact het uitsterven van de honingbijen op onze voedselvoorziening kan hebben, maar ook omdat ik laat zien hoe we de bijen uitbuiten. Niet iedereen wil dat weten. Tevens een taboe omdat we het niet meer gewend zijn als volwassenen vanuit dieren naar de wereld te kijken. Een traditie die van voor Christus tot de middeleeuwen heel gebruikelijk was in de vorm van fabels. Niettemin maak ik met dit boek weer heel wat bij de lezers los. Als ze niet een traantje wegpinken, dan zet het boek in ieder geval aan tot nadenken. Positieve reacties en recensies zijn er verschenen in bladen en op internet. Ik ben er natuurlijk erg trots op en heb ze hier gebundeld:
Recensies De mythe van Mellifera.

Radiointerview Vara's Vroege Vogels
De bezige bijtjes van Mellifera konden meteen doorvliegen naar Vara's Vroege Vogels, alwaar ik op de eerste januari aanwezig mocht zijn bij het afkondigen van 2012 als “Het jaar van de bij”. Een interview dat niet helemaal vlekkeloos verliep omdat ik nogal van mijn stuk gebracht werd door een interviewster die tot twee keer toe naar de plot van “De mythe van Mellifera” vroeg. Tja, dat is alsof je 's werelds beroemdste kok Jamie Oliver vraagt naar zijn geheime ingrediënt van zijn soesjesdeeg. Afijn, het was goed te mogen vertellen over de uitstervende bijen en Mellifera. Voor een geschreven verslagje en een geluidsfragment: Vara's Vroege Vogels

Gastcolumn Natura
Het een leidt weer tot het ander en ik ben zo trots als een pauw dat Caroline Elffrich van het tijdschrift Natura mij vroeg een gastcolumn van twee pagina's te schrijven. Ik koos als onderwerp het vangen van mijn eerste bijenvolk. Een avontuur, dat laten we zeggen, understatement, niet geheel vlekkeloos ging. Erg leuke schrijfuitdaging om binnen de gestelde twaalfhonderd woorden te blijven. Het eindresultaat is nog niet zichtbaar, dat blijft een verrassing tot de volgende “Rooskleurig”.

Michael Berg, Esther Verhoef, Adriaan van Dis, Ilja Gort en … Roos Boum?
Wat hebben deze auteurs gemeen? Frankrijk! Want als we het dan toch over gastcolumns hebben; collega-auteur Caspar Visser 't Hooft vroeg mij of ik op zijn site www.SchrijverInFrankrijk.nl als gastschrijver wilde optreden. Nou en of! Of moet ik zeggen, parbleu! Je zult je toch mogen scharen in die rij schrijvers! Met veel plezier schreef ik:
Het macaronihondje.

Interactief boek
Deze bovenstaande schrijfactiviteiten kon ik echter pas doen nadat ik een manuscript voor een jeugdboek had afgerond. Het is een spannend, interactief boek geworden, waarin ik samen met jeugdige proeflezers Emil, Marlynn, Romée en Sophie wereldverbeterende plannen heb gelanceerd. Ik had hiervoor een strakke tijdsplanning, aangezien ik dit boek wilde laten deelnemen aan een manuscriptenwedstrijd. Deadline gehaald, alhoewel het versturen van het manuscript nog wel wat voeten in de aarde had. Speciaal voor de leden van “Rooskleurig” heb ik beschreven hoe dat ging. Je leest "De grote doos" hier . Een enerverende tijd van wachten op de wedstrijduitslag is nu aangebroken, maar die uitslag hoor ik pas over een heel aantal maanden.

Pocket-editie Valse Salie
Wat ook over een aantal maanden verschijnt is de pocket-editie van Valse salie! Het is ongelooflijk dat mijn debuut na vijf jaar nog steeds zo veel belangstelling heeft. Het boek is door uitgeverij SWP Scrivare al vijf maal herdrukt (is er wat mis met die printer ;-) ?) en er zijn nu al meer dan 13.000 exemplaren verkocht en nog steeds is er interesse! Ik ben erg blij dat mensen nog steeds over kindermishandeling door Münchhausen by proxy willen lezen. Om het boek onder een nog groter publiek beschikbaar te maken, heb ik uitgeverij Zilverpockets gevraagd het boek in pocket-editie uit te geven en het boek beleeft een doorstart aanstaande april met de mid-price van slechts 9,00 euro! Jullie hebben de primeur om het boek in de Zilverpocketsfolder te zien.

Münchhausen by proxy
Dat er nog steeds over Münchhausen by proxy gepraat wordt en het goed is er informatie over te verstrekken, blijkt ook uit het feit dat ik benaderd werd door een journaliste voor een interview in het tijdschrift Kind&Ziekenhuis. In 2007 toen Valse salie uitkwam, heeft het tijdschrift door middel van een zeer lovende recensie aandacht besteed aan Valse salie en noemde het een onthutsend boek. Nu in 2012 zullen zij opnieuw een artikel plaatsen over Münchhausen by proxy en ik ben blij dat ik daaraan heb kunnen bijdragen.

Zonder poespas naar de tapas
Mogelijk kan ik ook in de volgende “Rooskleurig” vertellen over mijn reisroman: “Zonder poespas naar de tapas”. In 2010 hebben Erik en ik met onze kampeerbus een reis van bijna twee maanden gemaakt over het Iberisch Schiereiland. Een tocht die niet zonder slag of stoot ging. Erik wil graag weggetjes die kronkelen en scherp dalen of stijgen, hij wil minimaal tien haarspeldbochten per dag, wil wegen die voor caravans afgeraden worden en dus vooral voor hem een uitdaging zijn en waarbij ik doodsangsten uitsta. En ja, hij houdt echt van me. Dit manuscript is nu een boek aan het worden. Samen met fotografe Chantal Huijbregts (mijn vaste proeflezer) die ook het kaftontwerp en de fotobewerking van mijn vakantiekiekjes voor het boek doet, ben ik hard aan het werk om een mooi boek van deze reis te maken. Bedoeling is dat het vóór de zomervakantie klaar is. Alvast vooruitbestellen? Mail me op: Bestellen@RoosBoum.nl
Klik hier voor een fragment van "Zonder poespas naar de tapas".

Andere manuscripten
Naast “Zonder poespas naar de tapas” werk ik ook aan andere manuscripten. Een detective, een spannende roman en een roman over de paardensport. Nieuwsgierig naar wat ik aan het schrijven ben? Klik hier voor fragmenten van andere manuscripten.

Het jaar 2012
Zo begon het jaar 2012 dus gelijk vrij hectisch waarbij we ons af kunnen vragen wat 2012 nog meer voor de mensheid in petto heeft. Immers, het is het beruchte doemjaar waarin de Maya-kalender op 21-12-'12 eindigt. Wat wisten zij dat wij niet weten? Genoeg stof tot speculeren. Gezamenlijk met een groep schrijvers, met als grote voortrekker thrillerauteur Jean-Paul Colin, vonden we dit aanleiding om een spannende verhalenbundel te schrijven. Opdracht: Beschrijf in maximaal vijfduizend woorden wat er op dé dag gaat gebeuren. Nou, breek me de bek niet open, ik vind het allemaal megainteressant en heb een spannend doemscenario gekozen over … Ja, dat ga ik niet verklappen, natuurlijk. Dat lezen jullie zodra de bundel op de markt is, áls de wereld dan tenminste nog niet vergaan is …

Hiermee is een einde gekomen aan deze eerste “Rooskleurig”. Dank voor het lezen en wanneer de volgende zal verschijnen? Dat hangt er van af of ik wat te melden heb. Een groet uit besneeuwd Frankrijk, Roos.

Opmerkingen? Vragen? Mailen? Bestellen?
Www.RoosBoum.nl
RoosBoum@RoosBoum.nl

Uitschrijven nieuwsbrief?
Deze Rooskleurig ontvangen zonder dat je dat wenste of mocht je deze nieuwsbrief niet meer willen ontvangen in de toekomst stuur dan een mailtje aan: IkSchrijfMijUitVoorDieStommeRooskleurigVanDieRareRoosBoum@RoosBoum.nl