Recensies De mythe van Mellifera

Info  Filmpje  Achterflap  Fragment  Recensies   Reacties  Uitsterven?

9 februari 2013

Boekenfans op Facebook organiseerde een wedstrijd rondom mijn boek "De mythe van Mellifera". De leden van deze facebookgroup konden in maximaal 50 woorden aan mij laten weten wat zij vonden van de bijensterfte en wat zij er zelf aan deden om bijensterfte op te lossen. Uit de inzendingen koos ik de inzending van Christine de Knijf.

Zij schreef: Tja als de honingbijen uitsterven dan is ons milieu definitief om zeep...Wij hebben speciale bijen - overwinteringskastjes gemaakt en in de tuin opgehangen.Hopelijk maken ze nu hier hun nestjes...Deze bestaan uit een dikke stam hout met allemaal kleine gaatjes in,maw zo natuurlijk mogelijk.

Gebruikelijk is dat winnaars van boeken van Boekenfans, dan een recensie schrijven over het door hen gewonnen boek. Ik ben heel blij met wat Christine schreef:

Eerst dacht ik zo een fantasy-boek is niet mijn stijl maar ik toen ik er in begon te lezen moest ik eerst wennen. Na enkele bladzijden had Roos me mee in haar verhaal. Ik had bijna onmiddellijk sympathie voor de hoofdrolspelers, Mellifera,Apisa,Nasanov...een bijentrio die een nieuwe stad stichten ,Conscientia .Het boek vertelt hun avonturen en leert ons,lezers, ondertussen het leven van de honingbijen beter kennen en begrijpen. Ook de menselijke omgang met het leefmilieu komt aan bod zonder belerend te zijn .Alles past mooi inhet verhaal. Dit is in een boeiende stijl geschreven en neemt je echt mee zodat je blijft lezen.Het boek opzij leggen was moeilijk want ik was zo geïntrigeerd door Mellifera en co dat ik het verdere verloop van hun avontuur wou kennen. Ik ga dit boek een score geven van 8,5/10.Ik vind dit een aanrader voor iedereen die houdt van spannende avonturenboeken met tevens een wijsheid:waarheid erin verweven. Chapeau voor de schrijfster.

Deze recensie en ander commentaar is te lezen op Boekenfans, als je lid bent: www.facebook.com/groups/161134940663919/

In het tweemaandelijks papieren tijdschrift Natura, jaargang 109! nummer 1 van 2012,
het blad van de KNNV (Koninklijke Vereniging Voor Veldbiologie)
Honingbijen spelen de hoofdrol in ‘De mythe van Mellifera’, een mooi verhaal dat gedeeltelijk berust op fantasie. In een gewone bijenkast ontpoppen zich een klein aantal ‘wetende’ bijen, die denken en voelen als mensen. Deze bijzondere bijtjes streven naar een betere toekomst en maken daarbij van alles mee. Vanuit hun gezichtspunt beschrijft Roos Boum de levenscyclus van de honingbij, hun gedrag, de producten die ze maken en hun natuurlijke vijanden. Hierdoor krijg je als lezer een intiem kijkje in de bijenkast. Een rode draad in het verhaal is de massale bijensterfte die de afgelopen jaren veel stof deed opwaaien. Roos Boum is tot het schrijven van ‘De mythe van Mellifera’ geïnspireerd, door het observeren van een oude, door honingbijen gekraakte bijenkast in haar tuin. De vlotte schrijfstijl maakt het boek tevens toegankelijk voor kinderen vanaf veertien jaar.

Bij www.dieren4u.nl op 26 januari 2012,
door Inge Arons

Ik vond het boek echt geweldig. De schrijfstijl zou ik omschrijven als puur genieten. Hier laat de auteur het serieuze probleem van de volkeren honingbijen die tegenwoordig verdwijnen zien met de fictieve perspectief van het lieve bijtje Mellifera.

Wat ik zo bewonderenswaardig vind, is dat de auteur in staat is geweest om op zo’n fantasierijke manier van haar verhaal ook nog feitelijke dingetjes van een bijenbestaan erin heeft kunnen verwerken zonder dat dit stropt tijdens het lezen. Erg leerzaam. Je  leert de levenscyclus van de bij kennen. Je leert hoe de voortplanting van deze kleintjes in elkaar zit. In elke levensfase hebben ze voor het bijenvolk een nuttige bijdrage. 

Hoewel het fictie is verdwijnen er tegenwoordig daadwerkelijk bijen over de hele wereld. De oorzaak is hiervan nog niet duidelijk. Aan het einde van het verhaal wordt het voor de lezer duidelijk welke ernstige gevolgen dit heeft op het menselijke bestaan. 

Er wordt een klein bijtje Mellifera geboren. Deze ontmoet de harde werkbij Apisa die eigenlijk nog maar twee weken heeft te leven. Maar hierin komt een drastische verandering als ze Mellifera heeft ontmoet.

Deze twee meiden ontmoeten de bijzondere maar vooral de dappere dar Nasanov. Met hun gedrieën willen ze een nieuwe stad opbouwen. Concienta genaamd voor een Beter bewust zijn van een nieuw soort bijenvolk. Maar ze krijgen onnoemelijk veel tegenslagen. Ook hun korte levensbestaan speelt een belangrijke vraag of ze wel zullen slagen in hun grote plannen…

Recensie De Waardzegger van Hoekschewaards Landschap, winter editie 2011,
door Iris van der Vlerk
Ik kreeg een recensie-exemplaar van de Mythe van Mellifera, waar ik geweldig blij mee ben.
Het persbericht trok mijn aandacht en bij het lezen van de achterflap van het boek was ik meteen geboeid. Het overtreft mijn verwachtingen. Het verhaal wordt geschreven vanuit het bijenvolk dat duidelijk menselijke trekjes krijgt. Mellifera is de hoofdpersoon en het is niet moeilijk je te identificeren met haar of één van de andere bijen. Dit boek is echter meer dan een romantisch spannend verhaal.
Al lezend kom je heel veel te weten over het bijenvolk, dat is alleen al bijzonder boeiend. Bovendien worden alle termen die te maken hebben met bijen en het bijenhouden achter in het boek verklaard.

Naast het verhaal bevat het boek ook een boodschap.
De bedreigingen die op het bijenvolk afkomen zijn zeer reëel. Het houdt je vanaf de eerste bladzijde in de greep. Het is een boek dat beslist de moeite van het lezen waard is. Het heeft zo veel in zich! Ik kijk nu met heel andere ogen naar de bijen, nooit gedacht dat de mens zoveel invloed kan uitoefenen op o.a. het bijenvolk en vaak niet ten gunste. Het boek roept vragen op, het stemt je tot nadenken. Moeten we de honing bijvoorbeeld niet bij de bijen zelf laten, zij hebben het zelf ook hard nodig, of geldt hiervoor ook ... de gulden middenweg? Zijn wij met zijn allen niet veel te hard bezig geweest voor eigen gewin zonder scrupules? Ik denk met Roos Boum en anderen dat de tijd heel erg dringt om zorgvuldiger met alles wat de aarde te bieden heeft om te gaan.

MagicTales.nl, door Maria Schrijver op 11 december 2011, beoordeling : ****
Dit is een boek wat je een uniek kijkje geeft in de bijenwereld. Bijen zijn helaas met uitsterven bedreigd en met dit boek wil Roos Boum er de aandacht aan geven die het verdiend. Boum heeft erg veel research gedaan hoe bijen leven en daaromheen het verhaal gemaakt. Het verdwijnen van de miljarden bijen in Amerika geeft ze zo een realistische draai. In het verhaal worden bijen verdeeld in Ignorantia (niet-wetende bijen) en Gnari (wetende bijen). De wetende bijen willen zich onderscheiden en niet meer leven zoals de niet-wetende bijen, die gedachteloos hun Koningin volgen en werkelijk alles daarvoor doen.

In het begin had ik even wat moeite met me in het verhaal te verdiepen, moest even wennen aan de pratende bijen. Maar dat duurde niet lang. Al gauw wilde ik weten hoe het Mellifera en haar bijenvrienden verging. Soms kan het verhaal behoorlijk gruwelijk zijn; denk aan afgerukte geslachtsdelen en brute moorden. En dan is het juist weer erg ontroerend en dan weer spannend.

Een boek wat eigenlijk iedereen die ook maar een klein beetje geïnteresseerd is in het voortbestaan van de aarde zou moeten lezen.

Earth Watcher, door redacteur Suzanne, beoordeling : *****
'De Mythe van Mellifera is een bij-zonder boek. De wereld beschreven door de ogen van een honingbij. Door menselijke gevoelens aan deze bij toe te schrijven voel je, je al snel nauw verbonden als lezer met haar. Het noodlot wat deze bij te wachten staat gaat je dan ook niet in de koude kleren zitten. Momenteel maken niet alleen wij een bewustzijnsverandering mee, maar ook deze bijen.

De mensheid moet zich realiseren dat de menselijke ontwikkelingen
voornamelijk moet gaan over "zijn", niet over "hebben".
(Citaat uit de Mythe van Mellifera)

Dit is een leerzaam boek voor jong en oud, waarbij feiten verwerkt zijn in fictie. In een leuk verhaal leer je alles over de honingbij. Het kan dan ook bijna niet dat je na het lezen van dit boek nog hetzelfde denkt over hen. Als iedereen dit boek zou lezen, zou er al veel meer begrip en een betere toekomst voor de bijen zijn.'

Recensie in het Bijenbulletin door de Bijenstichting.
Het boek gaat over individuen die zich afzetten tegen de heersende cultuur, de cultuur van onnodige wreedheid en van gedachteloze volgzaamheid. Ze zijn anders, ze zijn bijen. Ze zijn bijen met een vernieuwende blik op de natuur. Ze ervaren het besef dat veranderen nodig is om voort te bestaan.
In hun zwart-gele wolligheid, hun vastberadenheid en hun menselijkheid zijn deze bijen charmant en overtuigend. De bij met de meest magische naam, Mellifera, is de hoofdpersoon van dit avontuur, degene die de eerste stap zet en de grootste en dapperste stappen blijft zetten. Zij is degene die je hand grijpt en je meesleurt, de bijenkorf in, je de gevaren en de vreugdedansen laat zien, het gezoem laat horen.
In het boek staan erg veel leuke en intrigerende, soms gruwelijke feiten. Op een speelse en indirecte wijze leer je veel over de wereld van een bij. Elke dag, zolang ik het boek las, kon ik minuten lang vertellen over wat ik die dag weer had geleerd. Mijn verbazing, mijn onbegrip, mijn ontroering spetterde ik enthousiast over iedereen die maar wilde luisteren. Dat mannen in de bijenwereld op een harteloze wijze worden gebruikt en vermoord. Dat alles wat afwijkend is wordt verbannen en het liefst vermoord. Dat indringers, uiteraard, worden vermoord. De bijen zijn zo nuchter over de dood, het hoort erbij, het is geaccepteerd. De schrijfstijl is soms kinderlijk en eenvoudig en soms juist overdreven gewichtig.* Het woordgebruik (straattaal) ervaart de ene persoon als leuk, de ander ergert zich daaraan.
Hoewel de taal soms kinderachtig is, is de inhoud zeker niet voor kinderen. Dit niet alleen door moordlustige scenes, maar ook door expliciet beschreven wrede bevruchtingsrituelen. Deze ongecensureerde beschrijvingen van de werkelijkheid maken het verhaal heel echt en intrigerend. Het is beeldend beschreven en spreekt tot verbeelding. Het boek leest vlot en zit vol tempo. Het is verrassend spannend. Je ervaart de wereld even vanuit de bij, de wereld waarin de mens maar een primitief wezen blijkt te zijn in vergelijking met de veelzijdigheid en veelkundigheid van bijen. Het leven van een bijenvolk wordt steeds betekenisvoller en Mellifera vecht voor deze betekenis, zonder hardvochtigheid en met liefde.
*Noot van de schrijver: afhankelijk van de personages

Recensie Fantasywereld, door Luuk olde Boerrigter
Dit is een verkorte versie, de gehele recensie kunt u lezen op Fantasywereld.nl

Recensent Luuk olde Boerrigter noemt De mythe van Mellifera het geëngageerde verhaal van honingbij Mellifera, waarmee Roos Boum de lezer aan het denken wil zetten. Een spannend verhaal, met een antwoord op het actuele 'bijensterfteprobleem', is het resultaat. Boerrigter vindt het taalgebruik soepel en eenvoudig weglezen, maar stoorde zich soms aan de wisselende voor ogen gestelde doelgroep.
Over Mellifera, de plot en het doel van het boek schrijft hij:
Mellifera is een moeilijk karakter, die in het begin snel affiniteit wint, maar voor wie ik later steeds minder waardering kreeg. Het bijtje lijkt lui, opstandig, koppig en discrimineert bovendien de "minder slimme" bijen. Dit maakt haar natuurlijk een vrij compleet karakter, wat als goed gezien kan worden. Boum verklaart dit gedrag op het eind van het verhaal ook boven verwachting goed (met oog op spoilers zal ik hier niet noemen hoe).
De plot is helder. Vanaf het begin is duidelijk wat er moet gebeuren en het verhaal kabbelt in positieve zin voort. De spanningsboog van hoofdstuk tot hoofdstuk staat goed gespannen. Het verbaasde me regelmatig dat ik nog een groot aantal bladzijden voor de boeg had terwijl ik dacht dat de bijtjes er bijna waren. De problemen die zich op hun weg voortdoen komen dus wél vrij onverwacht. Dat maakt het vermakelijk om door te lezen.
Een niet minder belangrijk element van het boek is de engagement waartoe het ons probeert te verleiden. Het verhaal van Mellifera maakt ons, mensen, duidelijk dat we beter met de natuur om moeten gaan. Weliswaar laat Boum elke populaire theorie waarom de actuele bijensterfte voorkomt terugkomen in het boek, deze overdadigheid geeft wel de ernst die zij in de situatie ziet weer. Mij zette het in ieder geval aan het denken. Misschien moest ik de bijenkorf die momenteel in de schuur staat maar eens ter beschikking stellen aan een volk?

Zijn conclusie:
De mythe van Mellifera is, ondanks enkele punten van kritiek, een vermakelijk verhaal dat slaagt in haar doel: de mens aan het denken zetten. Hoewel het verhaal geen harde Fantasy, Horror of Science Fiction betreft, biedt het originele perspectief, het mysterie omtrent de kennis van Gnari-bijen en het mysterie van de 'bijensterfte' een vermakelijk 'light' fantasyverhaal.

Boekbespreking op Vlaamse Leeswolf  door Natascha Coene
De wereld van een doodgewone bij wordt volledig door elkaar geschud als ze de bij Mellifera vertelt hoe ze uit haar cel kan komen. Ze krijgt niet alleen een naam, Apisa, maar ook een volledig nieuw wereldbeeld opgedrongen. Ze mag zich niet langer uitsloven om zo veel mogelijk stuifmeel te verzamelen, want dan zal ze nooit ouder worden dan zes weken. Apisa biedt eerst nog wat weerstand door Mellifera, kortweg Mell, te confronteren met de twaalf wetten van het bijenvolk, maar Mell heeft er geen oren naar en met haar kennis en scherpe tong weet ze Apisa voor zich te winnen. Op het moment van Mells geboorte verjagen de werksters net de darren uit de stad. Een van hen spreekt Mell aan en tegen alle regels in volgt Mell deze bij, Nasanov genaamd. Hij wordt haar grote liefde en ze slaagt erin hem in leven te houden. Langzaam maar zeker weet Mell meer en meer bijen aan zich te binden en kan ze haar droom in vervulling brengen: een nieuwe stad, Conscientia stichten. Mell krijgt echter dromen en visioenen, waaruit ze besluit dat de bijen zullen uitsterven. Hoe moet ze daar tegen vechten?
Het verhaal van Mell speelt zich af tussen 1 september 2010 en 3 augustus 2011 en eindigt na haar dood met een artikel uit de krant van 27 november 2011 over de massale verdwijning van bijen in de Verenigde Staten. Na haar dankwoord en de bronvermelding heeft Roos Boum nog een verklarende woordenlijst opgenomen. Veel termen werden al letterlijk in het verhaal uitgelegd. De uitleg is duidelijk, maar het was handig geweest als er een pagina vermeld werd om het woord achteraf nog eens binnen de context op te zoeken. De lezer krijgt in De mythe van Mellifera veel informatie mee over het bijenleven. Vooral in het begin is er heel wat uitleg nodig, waardoor het verhaal traag op gang komt. De auteur weet de uitleg dikwijls te verpakken in grappige dialogen tussen de hoogdravende Mell en de nuchtere Apisa. De vele personages met vaak ingewikkelde namen zoals Pterygota of Apicula zorgen verderop in het verhaal weer voor een zekere stroefheid. Boum stelt de boodschap van haar eco-roman heel duidelijk in het laatste hoofdstuk: de mens is de aarde aan het vernietigen. De bijen zijn hiervan het slachtoffer, maar de mensheid graaft zo ook een kuil voor zichzelf. Als er geen bijen meer zijn om voor de bestuiving in te staan, dan zullen groenten en fruit een onbetaalbare luxe worden. De mythe van Mellifera laat de lezer op een originele wijze kennismaken met de wereld van de bijen, de auteur legt heel wat reële problemen bloot en drukt de lezer met de neus op de feiten. Maar als verhaal is het boek minder indringend.  

Ben Som de Cerff, imkerij Green Spirit, Docent Bijenteelt NBV
Ik heb het boek met heel veel plezier en geboeid gelezen. Het is heel fascinerend hoe Roos Boum door de ogen van de bij naar de mens en de veranderingen in het milieu kijkt. Boum gebruikt de bijen als een signaalfunctie voor de wereldwijde teloorgang van de natuur. Toch schept haar boek ook hoop, want de bij vecht zich via verandering van de eigen soort (killerbees) terug en probeert zich - in al het geweld dat de mens over de wereld uitzaait - staande te houden door zich aan te passen. Desnoods ten koste van het eigen ras, maar overleven zal ze. Ook na Tjernobil herstelde de natuur zich, de natuur kan zich veel beter aan de veranderende omstandigheden aanpassen, dan wij, de mens.

Biblion,E. Wannee-Immerzeel:
Het mythische verhaal van een bij, Mell(ifera). Ze ontvlucht de Stad (bijenkorf) en gaat op zoek naar een betere wereld. Mell ontmoet de dar Nasanov op wie ze verliefd wordt; samen met vriendin-bij Apisa proberen ze in de natuur met andere Gnari (wetende) bijen een eigen kolonie te bouwen die beter zal zijn dan de grote stad. Ze zet haar leven als bijenprinses en later als bijenkoningin in teneinde haar doel, haar eigen stad Conscientia, te realiseren en krijgt daarbij steeds te maken met een afgrijselijk sterven. In dit boek wordt op boeiende, verhalende wijze duidelijk gemaakt wat de gevolgen zullen zijn van de bijensterfte waarmee de mensheid al heel wat jaren te maken heeft (het milieu en de gevolgen van de achteruitgang van de bijenstand voor de natuur en de bestuiving van de gewassen). Dit wordt veroorzaakt door die mens zelf. Met verklarende woordenlijst van termen die in de bijenteelt worden gebruikt, en bibliografie. Normale druk.